Ενα -κλικ!- για τη μέρα της Αμμοχώστου

Τον Ιούνιο του 1974, ήρθε ένας συνάδελφος κύπριος αρχιτέκτονας στο γραφείο με ευχάριστα νέα. Εφευγε χαρούμενος για Κύπρο, όπου είχε μόλις στήσει το καινούργιο του γραφείο στην Αμμόχωστο. Στη χώρα μας βρέθηκε για να ψωνίσει μερικά απαραίτητα σχεδιαστικά είδη για το γραφείο του, τα οποία δεν εύρισκε εκεί πέρα. Νιόπαντρος κιόλας, ετοίμαζε και το σπίτι του και μας έδειχνε φωτογραφίες από ένα παλατάκι μισοτελειωμένο ακόμα, στα προάστεια της Αμμοχώστου. «Με πρώτη ευκαιρία, ελάτε να δείτε κυπριακή φιλοξενία μόλις το τελειώσω!» έλεγε γελώντας.

Ηπιαμε (δε θυμάμαι τί) για να το γιορτάσουμε, του ευχηθήκαμε «καλή σταδιοδρομία» και «καλή αντάμωση στην Αμμόχωστο». «Τυχερέ!» είπαν μερικοί, εννοώντας ότι ξέφευγε πια από την παράλογη κατάσταση της Ελλάδας. Είχαμε δικτατορία και δεν ξέραμε τι θα μας ξημερώσει κιόλας. Οι δρόμοι μας φαινόταν ότι θα χώριζαν για κάμποσα χρόνια, μια και δοσμένοι όλοι στη δουλειά και πολύ νέοι τότε.

Αμ, δε! Σε λιγότερο από δυο μήνες ήταν πίσω. Καταταλαιπωρημένος, μισός σε βάρος και ηθικό, με πολλαπλό φορτίο να σηκώνει, τα μάτια σκοτεινά και το πρόσωπο μαυρισμένο και γεμάτο ζάρες, έψαχνε για δουλειά. Είχε ταχτοποιηθεί προσωρινά σε ένα φτηνό ξενοδοχείο ο ίδιος, η γυναίκα του με τους γονείς της σε συγγενείς, δεν χώραγαν όλοι μαζί. Χρήματα να περισσεύουν δεν υπήρχαν, ψάξαμε από γνωστούς και συγκεντρώσαμε ένα μικροποσό.

«Μέχρι και τα πλακάκια ξεκόλλαγαν από το μπάνιο και τη κουζίνα. Ως και τα παράθυρα τα βγάζαν με τις κάσες», μας διηγόταν, γιατί έβλεπε το σπίτι του να καταστρέφεται μπροστά στα μάτια του κυριολεκτικά, μια και βρισκόταν λίγο μακρύτερα ασφαλισμένος. Η εισβολείς στην Αμμόχωστο είχαν σταματησει ακριβώς στο σπίτι του. Για το γραφείο ούτε κουβέντα. Το στήσιμο μιας ζωής καλής, σίγουρης, τακτοποιημένης με ασφαλεια είχε πετάξει σαν άπιαστο όνειρο.

Αυτή την ιστορία θυμήθηκα όταν έλαβα την ειδοποίηση να συμμετάσχω στην αυριανή δράση για την επιστροφή της Αμμοχώστου. Ενα -κλικ!- δεν κοστίζει δα και τίποτα. Ο συνάδελφος βέβαια επέστρεψε στην Κύπρο, αλλά όχι στην πόλη του, όχι στο σπίτι του, όχι στο γραφείο που είχε ετοιμάσει με τόσο μεράκι. Για σένα, να το ξέρεις, θα το πατήσω το -κλικ!-

Global Campaign for the Return of Varosha/Famagusta



Πατείστε πάνω στο YouTube ή διαλέξτε το σύνδεσμο:
http://www.youtube.com/watch?v=putCsi3_ASc


Ειδοποιήθηκα για τη δράση από εδώ:
Famagusta Day - 25 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2007 - με ένα κλικ -