η παιδική μου φίλη Χαριτίνη

Γνωριζόμαστε από τα 13 μας και εξακολουθούμε να γνωριζόμαστε. Να μαθαίνουμε δηλαδή η μια την άλλη. Περισσότερο η αφεντιά μου, που γνώρισα τον τελευταίο καιρό μια Χαριτίνη που δεν υποπτευόμουν καν ότι υπήρχε μέσα στη Χαριτίνη, την οποία νόμιζα πως ήξερα καλά μετά από τόόόόσα πολλά χρόνια.

Με διδακτορικό, με πείρα στη δουλειά της, με κύρος, με σοβαρή ενασχόληση περί τα κοινωνικά, με κύκλο ευρύ, μια όμορφη, έξυπνη, σύγχρονη γυναίκα. Αυτή ήταν η Χαριτίνη που νόμιζα ότι γνωρίζω καλά, μέχρι που ένα απόγευμα μου τηλεφώνησε με αγωνία.

Μου ζήτησε να της γράψω μια εκπομπή για να μη τη χάσει. Την διαβεβαίωσα ότι δεν μου κάνει κόπο, ότι θα είμαι σπίτι και με χαρά μου θα την εξυπηρετούσα, δηλαδή, να βιντεοσκοπήσω την εκπομπή που ήθελε. Με ενημέρωσε για την ώρα και το κανάλι όπου θα παιζόταν και μου είπε ότι θα ερχόταν το βράδυ αργά να παραλάβει την κασέτα. Επρόκειτο για μια εκπομπή του κ. Δ. Λιακόπουλου.

Δεν είχα παρακολουθήσει ξανά εκπομπή του. Μερικές φορές που τύχαινε να τον πετύχω κάνοντας ζάππινγκ, άλλαζα γρήγορα κανάλι επειδή αποφεύγω τις τηλεπωλήσεις -εκτός από τα χαλιά της κυρίας Μιραράκη, που μου αρέσει να βλέπω κάπου κάπου πριν πάω για ύπνο.

Ετοίμασα το βίντεο, τοποθέτησα κασέτα δηλαδή, βρήκα και το κανάλι που μου είπε η φίλη μου και περίμενα την έναρξη της εκπομπής, δουλεύοντας στον υπολογιστή μου. Οταν ξεκίνησε, πάτησα πλέι και αποφάσισα να τη βλέπω παράλληλλα με την εγγραφή. Οσο προχωρούσε, τόσο ξαφνιαζόμουν και διερωτώμουν για ποιο λόγο να μου ζητήσει η φίλη μου να της γράψω αυτό τον τραγέλαφο που περνούσε μπροστά από τα μάτια μου!

Φαντάστηκα ότι ίσως να ήθελε την εκπομπή για να μελετήσει το φαινόμενο της σαβούρας που κυκλοφορεί στην ελληνική τηλεόραση ή κάτι τι παρόμοιο, μπορεί να μελετούσε κάτι τι σχετικό, ποιος ξέρει... Πάντως, το να είναι θαυμάστρια του κ. Λιακόπουλου, ούτε που πέρασε από το νου μου.

Η απορία μου λύθηκε όταν ήρθε να πάρει την κασέτα. Οχι μόνο θαυμάστρια, αλλά φανατική πελάτις του κυρίου αυτού και των βιβλιοπωλείων του ήταν. Επεσα από τα σύννεφα. Ακόμα περισσότερο βούλιαξα όταν με ενημέρωσε πως έχει αγοράσει ΚΑΙ ΔΙΑΒΑΣΕΙ όλα του τα βιβλία. Τη στιγμή που, συνεχίζοντας την "ενημέρωσή" μου, περιέγραφε ζωηρά τη μελλοντική δόξα της Ελλάδας, τις προφητείες που επαληθεύονται, τις διεθνείς συνομωσίες εναντίον των απανταχού ελλήνων, τα φοβερά και τρομερά όπλα του κ. Πούτιν, κλπ κλπ, ένιωσα ότι αυτό το πλάσμα που στεκόταν μπροστά μου και μου μιλούσε δεν το γνώριζα καθόλου.

Οχι, δεν ήταν αυτή η φίλη μου η Χαριτίνη, όχι. Ηταν ένας άλλος άνθρωπος. «Τα πιστεύεις και τα λες και αλλού αυτά;» τη ρώτησα, για να πάρω την απάντηση «φυσικά, ευτυχώς αυτός ο άνθρωπος μου άνοιξε τα μάτια με τα βιβλία του!» Δεν προχώρησα παραπέρα, άφησα τα πράγματα να ακολουθήσουν τη πορεία τους, σκέφτηκα ότι κάποτε θα καταλάβει μόνη της η Χαριτίνη πόσο ανόητα ήταν όλα αυτά που αράδιαζε ο τηλεπλασιέ εκδότης και βιβλιοπώλης.

Εκτοτε, παρακολουθώ σποραδικά μερικές εκπομπές, γράφω κιόλας ορισμένες, κρατώ ένα μικρό αποδεικτικό αρχείο βλακείας ή παραλογισμού -όπως θέλει το εννοεί κανείς. Νιώθω πολιορκημένη από μια ακατανίκητη δύναμη, η οποία ωθεί στην απώλεια της λογικής σκέψης. «Η βλακεία είναι αήττητη» έγραφε η Σόφι_το_γιατροσόφι, στο παλιό φόρουμ του pathfinder και γελούσα από μέσα μου αδυνατώντας να το πιστέψω, φυσικά -τότε.

Σήμερα, δεν μπορώ πλέον να γελώ με παρόμοια θέματα. Σήμερα, που η βλακεία κραδαίνει απειλητικά τη ρομφαία της αποδόμησης του νου και της λογικής, ο μόνος τρόπος τον οποίο θεωρώ ικανό να με προστατέψει είναι η γελοιοποίηση του φαινομένου αυτού, το οποίο δυστυχώς διαχέεται στη κοινωνία μας όπως μια σταγόνα μέλι που έχει ξεφύγει από ένα μισόκλειστο καπάκι και πάνω της μαζεύονται σφήκες...

Πού είσαι Αριστοφάνη; Δώσε λίγη από τη δύναμη του πνεύματός σου!

ΟΧΙ ΑΛΛΕΣ ΣΦΗΚΕΣ

_____________
ΣΗΜ. το πιο τρομαχτικό είναι η αδιαφορία του Κράτους. Η Πολιτεία κοιμάται. Πόσες Χαριτίνες χρειάζεται να "ξεφύγουν" από τη πραγματικότητα ώστε να εφαρμοστούν οι Νόμοι και οι Διατάξεις; Το Ε.Σ.Ρ. υπάρχει "για τα μάτια" μονάχα;