telestory

1. Ντρινννννν

- Ελα, μανίτσα μου μ' ακούς;
- Ναι καρδιά μου...
- Είναι άρρωστη η μανούλα μου και είμαι στο χωριό..
- Α, καλά έκανες Τάσο μου, να την προσέχεις τη μανούλα σου
- Δε θα είμαι το βράδυ να πάμε στο κλαμπ...
- Τι λες ψυχούλα μου! το κλαμπ θα κοιτάξουμε τώρα;
- Δεν ευκαίρησα να σε πάρω πιο νωρίς...
- Μα τι μου λες τώρα; Νά 'ρθω να δώσω ένα χεράκι;
- Οχι μανίτσα μου, έχω τη θειά μου εδώ..
- Καλά θησαυρέ μου, ό,τι πεις. Αύριο, ε;
- Ναι, αύριο.. σε φιλώ γλυκά μανίτσα μου. Σμουτς!
- Σμουτς, σμουτς, σμουτς!


2. Ντρινννννν

- Ελα, εσύ σαι Αντρέα;
- Ναι ψιψινούλα μου, ποιος ήθελες νά 'ναι;
- Νά 'σαι καλά, βρε Αντρέα μου, που σε πετυχαίνω...
- Γιατί; Τι τρέχει; Τι έπαθε η γατούλα μου;
- Τίποτα σπουδαίο... απλά βαρυέμαι...
- Νά 'ρθω απο κει να σε κάνω να ξεβαρεθείς;
- Εμ... και να μη βγούμε πρώτα λίγο έξω; Εσκασα στους τέσσερις τοίχους!
- Ο,τι θέλει το γατουλίνι μου! Πού να πάμε; μπουζούκια;
- Ε... να μη σε βάλω και στα έξοδα.. κανα σινεμαδάκι θερινό...
- Σωστά. Μη πιω και πολύ και δεν... χαχαχα
- Χαχαχαχα...
- Ξέρεις κανα καλό; Εχει στη γειτονιά σου;
- Εχει, αλλά δεν παίζει και τίποτα σπουδαίο.. ένα κουλτουριάρικο...
- Τίτλος;
- Ενα παλιό ιταλικό είναι... Κοντά σου δεν έχει τίποτα;
- Πώς! Εχει ένα αστυνομικό.
- Πφφ... αστυνομικό... Κάτι άλλο;
- Αστο το σινεμά καλύτερα, ε; Πάμε πιτσαρία;
- Αμε! Εχουμε τη δικιά μας, κοντά στη φωλίτσα μας.. στο πάρκο...
- Εμ, το λέω ότι είσαι μοναδική ψιψινούλα μου! Σε πόσην ώρα;
- Σε είκοσι λεπτά.
- Προλαβαίνεις; Μη με στήσεις σαν την περασμένη φορά!
- Οχι, όχι, πύραυλος θα γίνω!
- Χαχαχαχα, όχι και πύραυλος εσύ! Εγώ να πούμε...
- Ναι, εσύ πύραυλος κι εγώ ρουκέτα!
- Πώς τα λες ώρες ώρες.. γι αυτό σε γουστάρω γατουλίνα μου!
- Αντε, μη χασομεράμε στο τηλέφωνο... ντύσου κι έλα!
- Ερχομαι, έρχομαι... μπάϊ.
- Μπάϊ μπάϊ.


3. Ντρινννννν

- Ναι; Ποιος είναι;
- Ο Τασούλης σου μανάρα μου, εγώ είμαι!
- Αααα... γεια σου Τάσο, τι κάνεις;
- Καλά... Σε πεθύμησα κι είπα να σε πάρω να πούμε δυο κουβεντούλες...
- Και βρήκες την ώρα, ε;
- Ε, ναι... Εσύ δε με πεθύμησες καθόλου;
- Πως πως.. και βέβαια σε πεθύμησα, αλλά...
- Αλλά; Αλλά τι;
- Μου τηλεφώνησε ο Μιχάλης πως θα περάσει και όπου νά 'ναι φτάνει...
- Α. Ο Μιχάλης. Τον γουστάρεις πιο πολύ το Μιχάλη απο μένα, ε;
- Οχι, όχι πιο πολύ... αλλά να... ήμουνα μόνη μου και με πήρε τηλέφωνο και...
- Και; Ασ' τα σάπια μανάρα μου! Εμένα με ξέχασες κιόλας!
- Οχι, δεν είναι αυτό... αλλά...
- Αλλά;
- ...εσύ και η Καιτούλα...
- Δε μας χέζεις με την Καιτούλα βραδυάτικα;
- Γιατί; Τι έγινε; Μαλλώσατε;
- Περίπου... Θα στα πω άλλη ώρα...
- Πες μου Τάσο μου...
- Οχι τώρα, δεν προλαβαίνουμε. Πάρε το Μιχάλη και πες του να μην έρθει.
- Μα.. θα είναι στο δρόμο ο άνθρωπος...
- Τώρα, αποφάσισε: Εμένα θες ή το Μιχάλη; Τώρα, μανάρα μου, τώρα!
- Εσένα... θέλει και ρώτημα Τάσο μου;
- Ασε τα "μου" και τα "μα" και κανόνισε. Σε μισή ώρα θά 'μαι εκεί. Ερχομαι!
- Καλά, Τασούλη μου, καλά...
- Κλατς! (κλείνει το ακουστικό)


4. Ντρινννννν

- Εμπρός.
- Ελα, Μιχάλη εσύ;
- Εμ, ποιος άλλος;
- Μιχάλη μου, καλά και σε πρόλαβα.. να μην έρθεις απόψε...
- Γιατί; Τι τρέχει;
- Ο γαμπρός μου έχει πονόδοντο και χρειάζεται άμεση φροντίδα...
- Γαμώ το γαμπρό σου και τη φροντίδα του! Δεν πάει στα επείγοντα;
- Ξέρεις τώρα... λείπει κι η αδερφή μου...
- Και; Βρε μπας και τρέχει τίποτα με το γαμπρό σου;
- Οχι όχι.. Τι βάζεις με το νου σου Μιχάλη μου; Εγώ με το γαμπρό μου;
- Γιατί; Τι το παράξενο βρίσκεις; Ωραίο παιδί είναι...
- Ελα τώρα, με πειράζεις...
- Τι να σου πω κορίτσι μου, τελευταία στιγμή και μ' αφήνεις ρέστο για το δόντι του γαμπρού σου...
- Μου θύμωσες; Να τα πούμε αύριο;
- Αύριο έχω εφημερία.
- Μεθαύριο τότε.
- Μεθαύριο... Να πούμε Δευτέρα καλύτερα που έχω και ρεπό;
- Εντάξει. Δευτέρα.
- Αλλά...
- Ναι...
- Κοίτα να του το φτιάξεις καλά το δόντι να μην υποτροπιάσει!
- Χαχαχαχαχα... μείνει ήσυχος αγαπούλα μου... σμουτς!
- Ναι.. φίλα με τώρα.. παλιοκόριτσο!
- Κλατς! (κλείνει το ακουστικό)


5. Ντρινννννν

- Παρακαλώ...
- Ελα, Καιτούλα;
- Ναι... ποιος είναι;
- Ο Μιχαλάκης σου μωρό μου...
- Αχ, Μιχάλη μου! Χαθήκαμε!
- Ναι, κουκλίτσα μου, χαθήκαμε... αλλά δε φταίω...
- Σάμπως φταίω εγώ;
- Παλιοζωή μανουλάκι μου, εφημερίες και τα τοιαύτα.
- Τουλάχιστον σας πληρώνουν καλά;
- Αυτό άστο, μη το συζητάς. Σκατά.
- Μιχάλη...
- Ναι...
- Πρέπει να φύγω.. με περιμένει ο Αντρέας στην πιτσαρία του πάρκου...
- Δεν τον χέζεις τον Αντρέα μωράκι μου;
- Μα...
- Πρώτη φορά είναι που θα τον στήσεις;
- Μα... εγώ τον...
- Δεν έχει "μα" και "ξεμά" όταν σου μιλάω εγώ.
- ..εγώ τον κάλεσα γιατί...
- Εσύ; Πώς κι έτσι;
- Να, έφυγε επειγόντως ο Τάσος για το χωριό.. αρρώστησε η μάνα του... και...
- ..και δε μπορούσες να μείνεις μόνη.. ε;
- Ετσι ακριβώς Μιχάλη μου, έτσι!
- Και θα είσαι μόνη σήμερα ολόκληρο το βράδυ;
- Ως αύριο το μεσημέρι Μιχάλη μου...
- Αλατις! Ε, θα το κάψουμε τότε!
- ....???
- Θα σε πάω στα μπουζούκια! Γουστάρεις;
- Να μη γουστάρω; Μαζί σου και στην κόλαση Μιχάλη μου.
- Αντε, ντύσου σένια και σε μισή ωρίτσα περνάω και σε παίρνω, έτσι;
- Ναι, σε μισή ωρίτσα. Ντύνομαι.
- Μάκια γλυκειά μου!
- Μάκια!


6. Ντρινννννν

- Ναι...
- Αντρέα..;
- Ναι ψιψινέλα μου! Ετοιμη; Φεύγω. Στο τσακ με πρόλαβες!
- Αντρέα μου, δε θα έρθω... και μη με μαλλώσεις...
- Γιατί;
- Γιατί νοιώθω λίγο κουρασμένη... είχαμε πολλή δουλειά στο γραφείο και...
- ..και τώρα το θυμήθηκες;
- Ασε.. μού 'ρχεται λιποθυμιά.. θα πέσω για ύπνο...
- Απο τώρα;
- Ναι, Αντρέα μου.. είμαι πτώμα...
- Καλά, ευτυχώς που μου τηλεφώνησες τουλάχιστον και δε με ξανάστησες σαν την άλλη φορά..
- Μου θύμωσες; Δε μου θύμωσες, ε;
- Οχι, πώς να σου θυμώσω για;
- Θα βρω καμμιά ευκαιρία να σε πάρω την άλλη βδομάδα, ναι;
- Ναι, γατουλίνα.. όλα εντάξει.. κλείσε τώρα να βρω καμμιά άλλη παρέα να βγω τώρα που με ξεσήκωσες.
- Ναι Αντρέα μου, να βγεις... Καλή διασκέδαση!
- Ευχαριστώ Καιτούλα και όνειρα γλυκά! Σματς το μωρό μου!
- Σματς! Γλυκούλι μου.. σματς!

ΤΕΛΟΣ

(αν και το τέλος της ιστορίας βρίσκεται στα μπουζούκια, όπου συναντήθηκαν όλοι μαζί!!!)

---------
ΣΗΜ. Η ιστορία γράφτηκε πριν καμιά δωδεκαριά χρόνια, στην ανατολή του νέου Life Style, και αναρτήθηκε στο blogometro - Rodia's stories την Κυριακή, 4 Δεκέμβρη 2005