Με το τρανζιστοράκι στο αυτί
Μετά τη σφήνα των Λιακοπαπαρδελιών και τη στήριξη (υποχρέωσίς μας) του Blogme.gr, επανερχόμαστε στον κανονικό ρυθμό αναρτήσεων με το μουσικό αφιέρωμα προς τον κ. pølsemannen, ο οποίος είχε την ευγενή καλοσύνη να με προσκαλέσει να παίξουμε!
Ανατράφηκα με επτανησιακές καντάδες και άριες από το Ριγκολέτο, καθώς και αποσπάσματα από οπερέτες του Θεόφραστου Σακελλαρίδη, "με αφήσανε και πάνε μοναχό μου δε μπολώ", αλλά και δημοτικά τραγούδια, "τρεις κοπέλες λυγερές πάν' ο δρόμο μαναχές", "παπάκι πάει στη ποταμιά", "ο γερο-Δήμος πέθανε", κλπ κλπ, αλλά άκουγα και καμιά "φραγκοσυριανή" στα κρυφά, καμιά "συννεφιασμένη Κυριακή", τα "καβουράκια", και "θα το πάρεις το κορίτσι" και άλλα, που "κάνουν κακό στο παιδί" όπως έλεγ' η γιαγιά μου η κοντέσα.
Ολα αυτά τα ακούσματα πέσαν' στον Καιάδα των προτιμήσεών μου όταν άκουσα το Ρενάτο Καροζόνε και τα "μωράκια" του. Δεν βρήκα δυστυχώς κάποιο περισσότερο αντιπροσωπευτικό από το "Pigliate 'na Pastiglia", αλλά καλό είναι κι αυτό, ακούστε το:
Μετά, ήρθε η εφηβία, αλλά το ροκ δεν είχε ενσκήψει ακόμα. Ετσι, τα τραγούδια του Lucio Dalla γέμιζαν τη φαντασία μου ρομαντικές σκηνές με άλογα, βασιλόπουλα και τα τοιαύτα. Ενα δείγμα εδώ: L' Anno che verrà - Lucio Dalla. Κατόπιν, τι να λέω! Κοιμόμουν με το τρανζιστοράκι στο αυτί, άκουγα Γιώργο Παπαστεφάνου, Τόνια Καράλη και Ρηνιώ Παπανικόλα, γέμιζα σελίδες ολόκληρες με τους δίσκους που θα ψώνιζα όταν θα μεγάλωνα, επειδή ο Μπιλ Χάλλεϋ με τους κομήτες του, οι Πέτρες που Κατρακυλάν' και το ταγκό του Μικρού Ελέφαντα με την ορχήστρα Μαντοβάνι νευριάζαν τη μάνα μου που επέμενε ετανησιακά και, άντε, λιγουλάκι πλακιώτικα. Ολο καντάδες πια αυτή η γυναίκα. ΟΥΦΦΦ.
Ενηλικιώθηκα και κατάλαβα πλέον τί ακριβώς ευφραίνει τα αυτάκια μου. Ο,τιδήποτε μονότονο. Η μονοτονία με μαγεύει, η μουσική του Κάρπεντερ είναι μοναδική, αλλά και άλλες κινηματογραφικές μουσικές... Το λεγόμενο τότε, "κινηματογραφικό όργανο" και το σαξόφωνο μαγευτικά! Πού να βάλω τόσους ήχους όμως; Ενα ποστάκι δεν έίναι αρκετό, οπότε, ας τα προσπεράσω να φτάσω σε πιο πρόσφατες εποχές -έχω και μια άλφα ηλικία βλέπετε.
Ας κάνω ένα σάλτο κάμποσων ετών, να φτάσω στο Leonard Cohen και το "Everybody Knows":
|
Οταν έχω τις μαύρες μου ή όταν συγκεντρώνομαι και ζωγραφίζω, ακούω Rene Aubry:
Rene Aubry - Avant la pluie (partie I)
|
Και, φυσικά, ο Εθνικός Υμνος μου, παντός καιρού -που λένε:
Iron Butterfly - In-A-Gadda-Da-Vida
| Iron Butterfly - I... |
Οπως θα καταλάβατε ίσως, έχω εμμονές με τη μουσική και τα τραγούδια. Μπορώ να ακούω συνέχεια το ίδιο άσμα μέχρι να ποτίσει το είναι μου ως το μεδούλι. Αυτό τον καιρό, ακούω το Revolver.
| Revolver.mp3 |
Για να με γνωρίσετε καλύτερα, περάστε από το φτωχικό μου να πάρετε μουσικά μεζεδάκια. Σε λίγο θα ανεβάσω και δικά μου κομμάτια, μουσικά και αναγνώσματα. Είναι πιο εύκολο από το pod cast που με παιδεύει.
Το μπαλάκι, πού να το ρίξω; Ας το ρίξω στο σύμπαν να σκορπιστεί και όποιος το πιάσει ας με ειδοποιησει να ακούσω τις μουσικές του προτιμήσεις. Καίγομαι λέμε! Οσο περισσότεροι, τόσο πιο ενδιαφέρον, έτσι; Φρρρτττττ! το πέταξα!!!!!
This is a FunEL
buzz
digme.gr
6 σχόλια:
Ντήαρ Ροδιά,
Μένω έκπληκτος από το πόσα κομμάτια ανεβάσατε ήδη στο e snips. προβλέπω η σελίδα tsouknida 300 να μετατρέπεται σε μουσική εγκυκλοπαίδεια!
Ενδιαφέρουσα επιλογή τεμαχίων δια το πόστιον και μάλιστ ο Λεονάρδος Κοένιος αυτός ο ΕΛ-λην είναι εις καλλιτέχνης που ακούω ευχάριστα.
Βέβαια στο συγκεκριμένο τραγούδι υπάρχει ποιητική αδεία ο στίχος:
"Everybody knows that good guys last"
Αντί του ορθού
"Everybody knows that good guys FINISH last".
Ε, βέβαια, ο πάντα καλοσυνάτος μέχρι εξαϋλώσεως ώριμος κύριος Κάρολος Πολσεμάνογλου έχει πικράν πείραν.
Ντήαρ γκοντ πετάξατε το μπαλάκιον σε 9,000 ΕΛ-ληνες ευ-λογερς;
Έχετε σκεφτεί τας συνεπείας;
Αν είναι δύσκολη για σένα η σημερινή μέρα, τσίμπα ένα χαμογελάκι κι από'δώ, καληνύχτα miss μελωδία...
~~κ. pølsemannen, χαίρομαι ιδιαιτέρως που απολαύσατε τη συλλογή μου:-))
..τας συνεπείας ας τας σκεφθούν οι μπλόγγερς!
~~πατσιουράκιον, μερσί τέκνον εμόν!:-)) Ολα καλά να πηγαίνουν και θα τα σπάσωμεν είπαμε, έτσι; μετά μουσικής, φυσικά...
(το μπαλάκι που πέταξα τό'πιασες ή ακόμα;)
Α! επειδή δεν ξέρω αγγλικά (είναι πάπτωχα αυτά που γνωρίζω, είμαι γαλλοτραφής) οι στίχοι των ασμάτων δεν παίζουν ρόλο παρά μονάχα η χροιά των φωνών...
(ξεκαθαρίζω τη θέση μου)
Nτήαρ ροδιά,
Αναφορικά μμε την ένσταση σχετικά με τις στοίχοι του Λεονάρδου Κοένεος έχω να πω τα εξής:
Αρχικός στίχος
"Everybody knows that good guys last"
"Όλοι ξέρουν ότι οι καλοί αντέχουν (στο χρόνο, τις τρικυμίες τις κακουχίες, ή ακόμα και την εφορία)" Πιθανόν αλλά όχι επιβεβαιωμένο.
Προτεινόμενος στίχος:
"Everybody knows that good guys FINISH last".
"Όλοι ξέρουν ότι οι καλοί τερματίζουν τελευταίοι δηλ πατώνουν" Ανώμαλη προσγείωση στην πραγματικότητα... (κλαψ).
You've got mail! :)))
Δημοσίευση σχολίου