Σάββατο 17 Νοεμβρίου 2007

η κουκουλα του Γιαγκουλα


παλια, υπηρχαν οι λησταρχοι και μεταξυ αυτων ο διαβοητος Γιαγκουλας, που ηταν ομοιος με τερας και επινε αιμα -καθως λεγαν- και ηταν ο φοβος και ο τρομος ολων, μονο που δεν θυμαμαι σε ποια περιοχη δρουσε, επειδη και οι λησταρχοι ειχαν μοιρασει τα τσανακια τους να μη μπερδευονται και σκοτωνονται αναμεταξυ τους -ωραιες ρομαντικες εποχες, οπου μπορουσες ανετα να χασεις το κεφαλι σου με αντιτιμο ενα δημωδες ασμα -παραδοσιακο σημερα- δεν γνωριζω βεβαια αν φορουσαν κουκουλα οι λησταρχοι, αλλα μαλλον δεν θα φορουσαν γιατι δεν θα το καταδεχοντουσαν και θα πει κανεις "εσυ εισαι με τους λησταρχους τωρα;" και απαντω αμεσως "οχι, φυσικα και οχι, αλλα ουτε και τους κουκουλοφορους υποστηριζω και να πανε να κανουν καμια χρησιμη εργασια αντι να τα σπανε στις διαδηλωσεις και στις πορειες και τα παιδια στο Πολυτεχνειο δεν φορουσαμε κουκουλες, μονο κατι χαφιεδες κρυβαν τα προσωπα τους", και ολα αυτα τα γραφω για την ιστορια και μερικα σημερινα παιδια που παραμυθιαζονται να ακουν τον ποιητη:

ΘΕΛΕΙ ΑΡΕΤΗΝ ΚΑΙ ΤΟΛΜΗΝ Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

2 σχόλια:

the_sailor είπε...

Κάθε αγώνας έχει το τίμημά του. Εύκολα κάνεις τον μάγκα φορώντας μία κουκούλα...

Την αξία στον αγώνα σου θα την δώσεις ρισκάροντας κάτι από τον εαυτό σου. Για την ακρίβεια, όσα περισσότερα είσαι διατεθειμένος να δώσεις, τόσα περισσότερα μπορεί να κερδίσεις...

Nicholas είπε...

Ο φόβος είναι βασικά να μην χάσεις τα όσα ήδη έχεις και σε μια κατ επίφασην δημοκρατική κοινωνία δεν είναι απίθανο


Metablogging.gr Comments Headline Animator