Πέμπτη 4 Οκτωβρίου 2007

TRAUM & TRAUMA



Μια σημαντική έκθεση έκλεισε σήμερα τις πύλες της στο KUNSTHALLE μουσείο της Βιέννης, με τίτλο TRAUM & TRAUMA. Η έκθεση εγκαινιάστηκε στις 29 Ιουνίου 2007 και έλαβαν μέρος πολλοί εικαστικοί καλλιτέχνες από όλο τον κόσμο, μεταξύ αυτών και ο δικός μας Δάκις Ιωάννου.

Οι κοντινές σε ετυμολογία λέξεις TRAUM & TRAUMA, σημαίνουν αντίστοιχα στα γερμανικά ΟΝΕΙΡΟ & ΤΡΑΥΜΑ και η έκθεση εστίασε σε αυτά τα συστατικά του κόσμου μας: το όνειρο και το τραύμα.

Μερικές σκέψεις πάνω στο θέμα της έκθεσης:

Ο κόσμος των ονείρων, που σχετίζεται με τραύματα, είναι ο σκοτεινός κόσμος του εφιάλτη, οπότε, μάλλον στα ψυχικά τραύματα που αναβιώνουν στους εφιάλτες του ανθρώπου αναφερόντουσαν οι δημιουργίες των καλλιτεχνών. Ψυχικά τραύματα εξαιτίας προσωπικών εμπειριών, αλλά και εξαιτίας του ζοφερού κλίματος που αναπτύσσεται στον πλανήτη μας εμπλουτίζοντας αυτές τις ψυχικές εμπειρίες.

Η ανασφάλεια, η αστάθεια, οι κλιματολογικές αλλαγές, η βία και ο φόβος, πρωταγωνίστησαν -με τις απεικονίσεις τους- επί τρεις μήνες και κάτι στις αίθουσες του μουσείου της Βιέννης, στη Πλατεία Μουσείων. Εργα μικρού και μεγάλου μεγέθους, κρεμασμένα στους τοίχους, απλωμένα στο πάτωμα ή προβαλλόμενα σε τοίχο, κατασκευές στο χώρο, σκίτσα, λάδια, ακρυλικά, κλπ κλπ, έδειξαν με τον τρόπο τους την αγωνία των καλλιτεχνών που συμμετείχαν.

Οι καλλιτέχνες αγωνιούν και εκφράζουν την αγωνία τους, οι επισκέπτες μετέχουν σε αυτό το κάλεσμα δείχνοντας την αντίδρασή τους στις πολυάριθμες απειλές. Οι πολιτικοί, άραγε, τι κάνουν; Πώς εισπράττουν τις παρόμοιες εκδηλώσεις; Εξακολουθούν την πορεία τους, χωρίς να επιδρά στα σχέδιά τους η καλλιτεχνική έκφραση, χωρίς να λαβαίνουν υπόψη την αγωνία του κόσμου;

Σκέφτομαι ότι στη Βιέννη υπάρχει μια Πλατεία Μουσείων και θλίβομαι για μας, εδωπέρα, στην Αθήνα. Εχουμε μείνει στη κυριαρχία των υποτονικών γκαλερί και μετράμε το καλλιτεχνικό έργο με τον πόντο ή/και με το μέγεθος της υπογραφής του καλλιτέχνη. Πού βρίσκεται ένας τόπος, όπου, απαλλαγμένοι από το βάρος του κόστους συμμετοχής και από τον εξαναγκασμό σε "πατροπαράδοτα" σχήματα διασυνδέσεων ή/και σε "αναγνωρισμένες" τεχνικές, μπορούν να εκφραστούν οι νέοι καλλιτέχνες;

Ευτυχώς, οι επαρχιακές πόλεις δίνουν βήμα έκφρασης στους νέους, όπως η BELLE ARTE της Λαμίας, που ανοίγει τις πύλες της το Νοέμβρη για τρίτη φορά. Θα ενημερώσω εγκαίρως για τη δράση αυτή, η οποία λειτουργεί ως δημιουργική εκτόνωση για τα νέα ταλέντα ελλήνων και ξένων καλλιτεχνών, φιλοξενώντας κάθε μορφή Σύγχρονης Τέχνης. Παραλλάζοντας τον τίτλο της βιεννέζικης έκθεσης, θα μπορούσα να ονομάσω τις επαρχιακές δράσεις σε σχέση με τις αθηναϊκές: ΑΛΛΟΥ ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΚΙ ΑΛΛΟΥ ΤΟ ΘΑΥΜΑ.

_________________
ΣΗΜ. αν δεν ανοίγει ο σύνδεσμος, διαλέξτε:
http://www.kunsthallewien.at/en/events/index.shtml?id=1794

2 σχόλια:

enteka είπε...

πολύ καλό ροδιά μου
κατά σύμπτωση πήγα στην έκθεση πριν περίπου 3 εβδομάδες - και ήταν πραγματικά ενδιαφέρουσα

Rodia είπε...

Τώρα.. τι να υποθέσω με αυτές τις συμπτώσεις; Ξέρω, ξέρω, μου το λες για να ζηλέψω και... ΖΗΛΕΥΩΩΩΩΩ
:-) Να είσαι καλά και να ταξιδεύεις εντεκαράκι μου!


Metablogging.gr Comments Headline Animator