αφιερωμενο στην καταπολεμηση του AIDS
Με τιτλο «Αντιποίηση Ιατρικού Λειτουργήματος» ειχα ανεβασει πριν ενα χρονο και κατι (2 Ιουν. 2006) ενα θεμα σχετικα με την παραπληροφορηση περι της διαδοσης της ασθενειας του AIDS. Αναφερομουν στο βιβλιο, το οποιο, κατα τη γνωμη μου, θα επρεπε να κινησει το ενδιαφερον -τουλαχιστον- του αρμοδιου Εισαγγελεα, επειδη προτρεπει με το περιεχομενο του σε απαραδεκτη συμπεριφορα εναντι της "μαστιγας του αιωνα", της ασθενειας του AIDS δηλαδη. Το οτι η ασθενεια αυτη εξαπλωνεται με ταχεις ρυθμους στη χωρα μας, δεν εχει προβληματισει κανεναν ως τα σημερα; Δεν αναρωτιεται κανεις ποσο συμβαλλουν σε αυτη την εξαπλωση τα διαφορα "σχετικα" βιβλιαρακια, που αποπροσανατολιζουν με τη δικαιολογια της δηθεν "αποδαιμονοποιησης"; Οι γιατροι πως αντιμετωπιζουν παρομοια φαινομενα; Τα περιφημα Ταμεια δεν εχουν λογο; Κανεις δεν ξερει τιποτα; Ολοι σφυριζουν αδιαφορα για θεματα που οδηγουν ανθρωπους σε πραγματικη καταστροφη και σκιζουν τα ιματια τους π.χ. για το βιβλιο της Ιστοριας;
Κατα τη γνωμη μου, με το βιβλιο αυτο θα επρεπε τουλαχιστον να ασχοληθει ο αληθινος γιατρος και ο αληθινος δικαστης, να ενημερωσουν και να προστατεψουν τον πολιτη. Δυστυχως ομως, ο πολιτης θυσιαζεται στο ονομα της δηθεν "ελευθεριας της εκφρασης". Αυτο ομως ειναι ελευθερη εκφραση; Δεν ειναι μιας μορφης εγκλημα; Εχουμε το "δικαιωμα" να καταστρεφουμε (κυριολεκτικα) το σωμα και το μυαλο των συνανθρωπων μας; Αν ειναι ετσι, τοτε... ΖΗΤΩ ο κ. Πλευρης! ΖΗΤΩ η κ. Μαρια!
Απο τοτε, καμια προοδος. Ολα παραμενουν οπως περιγραφονται στο περσινο ποστ:
Αντιποίηση Ιατρικού Λειτουργήματος
(ή: πόσο ένα βιβλίο ανήκει στο συγγραφέα και πόσο στον εκδότη;)
Το ότι το βιβλίο της Μαρίας εκδίδεται απο γνωστότατο Οίκο δεν προβλημάτισε κανέναν ως τώρα; Δεν είναι ένα περιθωριακό βιβλιαράκι, εμμέσως (πλην σαφώς) υποστηρίζει το περιεχόμενο ο εκδότης με το κύρος του.
Παρακολουθώ με ενδιαφέρον τη φωτιά που άναψε σε πολλά πληκτρολόγια η θέση της Μαρίας που παρουσιάστηκε στο μπλογκ του αρκούδου και συνεχίστηκε στο χώρο του βάτραχου, περί του ότι δεν μεταδίδεται ο ιός του AΙDS από γυναίκα σε άνδρα. Το ενδιαφέρον μου είναι καθαρά εγκυκλοπαιδικό, μια και θέλω να είμαι ενήμερη στα του πλανήτη μας.
Η γνώμη μου είναι ξεκάθαρη και καμιά Μαρία, πάσχουσα ή όχι απο την ασθένεια αυτή ή από άλλη, δε θα μου την αλλάξει. Κανένας ασθενής, από οποιαδήποτε ασθένεια και αν πάσχει, δεν έχει δικαίωμα να αντιποιείται το επάγγελμα-λειτούργημα του γιατρού, του επιστήμονα, του ειδικού. Ο κάθε ασθενής εξαντλεί τη συμμετοχική του παρέμβαση στα επιστημονικά δρώμενα προσφέροντας βοήθεια με την παρακολούθηση και καταγραφή των συμπτωμάτων της ασθένειάς του. Πέρα από αυτό, κάθε άλλη παρέμβαση θεωρώ ότι είναι εκ του πονηρού.
Η αφελής (???) ερώτησή της «Ξέρετε κανέναν άνδρα που να έχει κολλήσει AΙDS από γυναίκα;» μόνο αφελής δεν είναι. Τι να απαντήσει κάποιος που δε γνωρίζει κανέναν, ούτε άνδρα ούτε γυναίκα, να πάσχει από AΙDS; Η ερώτηση είναι ρητορική και έχει σκοπό να αποπροσανατολίσει από τη σοβαρότητα του θέματος. Είναι σα να ρωτά «Ξέρετε κανένα άσπρο κοράκι;» που μοιάζει με τις ερωταπαντήσεις τύπου Λιακόπουλου, όπου ξεπερνάται η αμηχανία με τον εξυπνακισμό.
Η ερώτηση αυτή, μου αρκεί για να σχηματίσω γνώμη περί του βιβλίου, βασισμένη στη σοφή ρήση «από το νύχι καταλαβαίνει κανείς το λιοντάρι». Δεν είναι ανάγκη να το δει ολόκληρο. Δεν θα ψωνίσω το βιβλίο και προτρέπω να μη το αγοράσει κανείς. Καλύτερα να αγοράσει κάθε ενδιαφερόμενος ένα σχετικό σύγγραμμα περί AΙDS ή να δώσει τα χρήματά του σε κάποιον από τους ξενώνες όπου φιλοξενούνται άνθρωποι πάσχοντες απο την ασθένεια αυτή.
Το πρόβλημα δεν είναι να απενοχοποιηθούν οι γυναίκες και να ενοχοποιηθούν οι άνδρες, μια κοινωνική ομάδα, κ.ο.κ. Το πρόβλημα είναι το ότι βγαίνει μια γυναικεία φιγούρα πάσχουσα από AΙDS (αλλά θα μπορούσε κάλλιστα να πάσχει από οποιαδήποτε ασθένεια) και αναπτύσσει μια επιστημονικοφανή θεωρία περί του τρόπου διάδοσης της ασθένειάς της. Εάν περιοριζόταν στην καταγραφή συμπτωμάτων, θα το έβρισκα λογικό και εξίσου ενδιαφέρον, όπως επίσης και αν η Μαρία ήταν ειδικευμένη επιστήμων σε αυτό τον τομέα. Το ότι απλώνεται σε ξένα χωράφια, είναι -τουλάχιστον- επικίνδυνο.
Επανερχόμενη στην θέση του εκδότη, πιστεύω πως είναι συμμέτοχος της παραπλάνησης των αναγνωστών βάζοντας σε κίνδυνο την υγεία τους και, ως εκ τούτου, τη Δημόσια Υγεία.
Ο αρμόδιος Υπουργός, τι θέση παίρνει πάνω σε αυτό το ζήτημα; Το βρίσκει ανώδυνο;
__________________________
ΣΗΜΕΙΩΣΗ 1:
Δεν αναφέρομαι στους Ιατρικούς Συλλόγους, επειδή η Μαρία δεν κάνει αντιποίηση επαγγέλματος, δεν προσποιείται τη γιατρό, δε ζητά πελατεία σε ψεύτικο ιατρείο, δεν τρώει την πελατεία κανενός επιστήμονα γιατρού, ούτε προτίθεται να γιατρέψει κανένα πάσχοντα. Η Μαρία, έχοντας θέσει το ρητορικό της ερώτημα, έχει η ίδια πεισθεί από τη δική της "αφέλεια" και (το βρίσκω πιθανό) εξυπηρετεί συμφέροντα, τα οποία δεν είναι ακόμα εμφανή.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ 2:
Δεν θα το έβρισκα επικίνδυνο αν προβαλλόταν ως μυθιστόρημα και όχι ως ένα βιβλίο επηρρεασμού της κοινής γνώμης, γιατί -μετά το ερώτημά της- προτρέπει τους αναγνώστες: «Μπορείτε να βοηθήσετε να λυθεί αυτός ο μύθος.»
-->> σχετικοι συνδεσμοι:
http://arkoudos.com/blog/?p=876
http://blog.dontkissthefrog.net/2006/06/01/hiv-denial/
http://rodiat2.blogspot.com/2006/06/blog-post_02.html
http://blog.teleologikos.eu/?p=355
This is a FunEL
buzz
digme.gr
4 σχόλια:
Να πω ότι έχω μείνει άφωνη;... Θα δω τα λινκάκια που βάζεις και θα επιστρέψω. Πάντως συμφωνούμε! Καλό μήνα :-)
Επέστρεψα! Λοιπόν,αυτή την ιστορία την είχα διαβάσει σε κάποιο άρθρο πριν από 1-2 χρόνια, δεν θυμάμαι καλά και μου είχε κάνει τρομερή εντύπωση. Πώς γίνεται δηλαδή να γενικοποιούνται έτσι κάποια περιστατικά; Έχεις δίκιο, αν δεν μπορεί κάτι να τεκμηριωθεί επιστημονικά (όπως θα έπρεπε σε ένα τόσο σοβαρό θέμα) τότε καλύτερα να μην δημιουργούνται λάθος εντυπώσεις ίσως και παραπλανητικές. Όπως έχει αποδειχθεί εξάλλου, όλοι είμαστε ίσοι μπροστά στο AIDS και ο οποιοσδήποτε μπορεί να το "κληρονομήσει" αν είναι απερίσκεπτος (το λιγότερο!). Καλή εβδομάδα :-)
Υπάρχει ένα γενικότερο πρόβλημα, το οποίο αναδεικνύεται απο τέτοιου είδους φαινόμενα.Ο ορθολογισμός, η πειραματική επιστήμη, η "βασισμένη σε αποδεικτικά στοιχεία" ιατρική (evidence-based medicine) και γενικότερα οι πυλώνες του πολιτισμού μας που μας πήγε στη Σελήνη και που θεραπεύει νόσους που κάποτε θεωρούνταν καταληκτικές, μπάινουν στην ίδια μοίρα με το εναλλακτικό, το οριεντάλ σαολίν αφρονίντζα και τις σμυρνέικες κατάρες επειδή έχουμε "ελευθερία λόγου" .
Τις πταίει;
Αρχικά οι επιστημονικοί φορείς της Πολιτείας.
Η επιστήμη στην Ελλάδα είναι σε επίσημο επίπεδο ευνουχισμένη.Δεν υπάρχει κάποιος φορέας σε οποιοδήποτε πεδίο των θετικών επιστημών που να αναλάβει να πολεμήσει τέτοιου είδους αθλιότητες. Αν κάποιος επιστήμονας φιλοτιμηθεί να απευθυνθεί στους υπεραφελείς που θα μπορούσαν να πιστέψουν τα διάφορα περι φραπελιάς, αθωότητας του HIV ως προς το AIDS κλπ., θα αναγκαστεί να το κάνει μέσα απο το βούρκο των τηλεοπτικών παραθύρων απέναντι σε Κακαουνάκηδες και άλλους τραγικούς.
Οι ίδιοι οι επιστήμονες.
Όντας νέος γιατρός, βλέπω και φρίττω. Πως να εμπιστευθεί κάποιος τη γνώμη του γιατρού που καπνίζει σα φουγάρο και ζυγίζει 150 κιλά; Που συμπεριφέρεται όπως συμπεριφέρθηκαν οι "συνάδελφοί" μου στην Αμαλία;
Και κυρίως... η ανύπαρκτη Παιδεία μας. Δεν χρειάζεται κανείς να είναι πρόεδρος του CDC για να αξιολογήσει πέντε πράγματα για το τί είναι ασφαλής σεξουαλική συμπεριφορά. Όμως τί εφόδια επιστημονικής σκέψης έδωσαν τα σχολεία στα παιδιά; Επειδή είσαι τραπεζίτης ή φιλόλογος και όχι πολιτικός μηχανικός, δικαιολογείσαι να κόψεις τις κολόνες του σαλονιού για να το ενώσεις με την τραπεζαρία;
Και δύο λόγια γιαα την επιστημονική τεκμηρίωση που λέει η μαρία πιο πάνω. Η σοβαρή επιστήμη αποφαίνεται μόνο μετά απο πείραμα, το οποίο επιβεβαιώνει ή απορρίπτει τη θεωρητική υπόθεση (επειδή τα πράγματα, ειδικά στην ιατρική ειναι τόσο περίπλοκα που συχνότατα άλλο περιμένεις λογικά και άλλο βλέπεις επειδή μεσολαβούν μηχανισμοί που ούτε τους είχες φανταστεί). Το ότι συνεχίζουν όλοι αυτοί οι διάφοροι πουθενάδες να αμφισβητούν τη σχέση HIV - AIDS, ή το αν μεταδίδεται με τον ένα ή τον άλλο τρόπο οφείλεται στο ότι προφανώς δεν μπορούμε να κάνουμε πειράματα στον άνθρωπο για να αποκλείσουμε και το ένα εκατομμυριοστό αμφιβολίας που μας αφήνει πάντα το μαθηματικό σφάλμα στη στατιστική προσέγγιση του ζητήματος.
Οι ίδιοι όμως οι αμφισβητίες δεν προβάλλουν καμμία έρευνα, καμμία μελέτη με επιστημονικά ορθή μεθοδολογία και καμμία σοβαρή στατιστική.
Πώς να εκτιμηθούν όμως αυτά τα πράγματα στη χώρα της φραπελιάς;
Μην μασάτε κουτόχορτο.
~~ Μαρία, ειναι σοβαρο το ζητημα. Καλο ειναι να το θυμομαστε οταν συζητουμε με φιλους. Η ενημερωση ειναι πολυ σημαντικη.
:-)
~~ GiorgosPap, ευχαριστω για το σημαντικο σου σχολιο. Ευτυχως, εσεις οι νεοι γιατροι φαινεται οτι εχετε δυναμεις να αντιπαλεψετε τις προληψεις και την ανοησια που τεινει να κυριαρχησει.
Ειναι παραξενη -τουλαχιστον- η εκτροπη της ελευθεριας του λογου σε ασυδοσια και διαστρεβλωση. Η εντυπωση μου ειναι οτι θα συνηθισουμε και θα μαθουμε να χρησιμοποιουμε το μυαλο μας. Το θεμα ειναι ο χρονος. Μη συμβουν δυσαρεστα που θα μας πληξουν, πριν προλαβουμε να συνταξουμε τις δυναμεις μας, οσο θα βρισκομαστε δλδ σε... νοητικη χαλαρωση!..
Χαιρομαι πραγματικα με το σχολιο. :-) Δινει ελπιδα. Οι νεοι ανθρωποι αντιλαμβανονται πολλα, οσο και αν δεν κανουν πολυ φασαρια.
Δημοσίευση σχολίου