Ο Αγνωστος Πολίτης Ζει

Ο Αγνωστος Πολίτης δεν είναι ο συμπαθητικός κύριος της διπλανής πόρτας που πυροβολεί την πεθερά του, ούτε αυτός ο γλυκός μουστάκιας που χτυπά έως θανάτου το παιδί του, ούτε ο ευγενικός προς τις κυρίες που ξυλοφορτώνει τη γυναίκα του, ούτε ο κύριος με το πουλόβερ που τρέχει να ενημερώσει τα κανάλια πόσο καλός και ήσυχος ήταν ο γείτονάς του πριν εγκληματήσει -τον έβλεπε μέρα παρά μέρα στο φούρνο.

Ο Αγνωστος Πολίτης δεν είναι η κυρία της διπλανής πολυκατοικίας που σφάζει τον εραστή της σε μια κρίση ζηλοτυπίας, ούτε η γιαγιούλα που δηλητηριάζει το χωριό στην κηδεία του ανεψιού της, ούτε η καλοσυνάτη κοπέλα που τεμαχίζει το μωρό της και το πετά στην τουαλέτα, ούτε η μεσόκοπη που ενημερώνει τα ΜΜΕ πόσο ευαίσθητοι και ευσυνείδητοι ήταν οι εγκληματίες γείτονές της -πλήρωναν τακτικά τα κοινόχρηστα.

Ο Αγνωστος Πολίτης δεν είναι ο καλοπληρωτής των λογαριασμών, ούτε εκείνος που γεμίζει το καρότσι του σούπερ μάρκετ με προϊόντα διαφημιστικών εταιριών, ούτε ο κολλημένος που καταδικάζει τη νεολαία συλλήβδην σύμφωνα με αυτά που "λέει η τιβί", ούτε αυτός που γκρινιάζει φωναχτά στα λεωφορεία «βρε πού κατάντησε ο κόσμος», ούτε ο μπακάλης που ανεβάζει τις τιμές μονάχα στην ταμειακή μηχανή -στα ράφια είναι χαμηλές.

Ο Αγνωστος Πολίτης δεν φαίνεται πουθενά, για τούτο παραμένει Αγνωστος. Κανείς δεν τον γνωρίζει, αν και δεν έχει λόγο να κρύβεται, κυκλοφορεί ανάμεσά μας σαν το φάντασμα. Δεν δέρνει, δεν φωνάζει, ή δέρνει και φωνάζει όταν υπάρχει λόγος. Μπορεί να χρωστά τα κοινόχρηστα. Μπορεί και να μη πληρώνει ταχτικά τους λογαριασμούς, να του κόβουν το τηλέφωνο, τη ΔΕΗ, το νερό -μπορεί να ζει και χωρίς αυτά για όσο χρειαστεί.

Ο Αγνωστος Πολίτης ματώνει για τα παιδιά του -αν έχει- ή για τα παιδιά γενικώς -όλα τα παιδιά είναι και δικά του. Ο Αγνωστος Πολίτης αγαπάει τα παιδιά. Ψεκάζεται μαζί τους σαν κατσαρίδα, παλεύει δίπλα τους για ένα καλύτερο αύριο, επειδή σέβεται την επιθυμία τους να ζήσουν σε ένα καλύτερο κόσμο και υπερασπίζεται αυτό το τα δικαίωμά τους.

Ο Αγνωστος Πολίτης δεν φορά πανοπλία ούτε περικεφαλαία σαν τον Αγνωστο Στρατιώτη, νιώθει όμως πολύ συγγενής μαζί του. Για ιδανικά πάλεψε ο ένας, για ιδανικά παλεύει ο άλλος. Ο Αγνωστος Στρατιώτης έπεσε για να βρισκόμαστε εδώ που είμαστε, ο Αγνωστος Πολίτης στέκει ορθός για να συνεχίσουμε να υπάρχουμε. Ο Αγνωστος Στρατιώτης ξαπλώνει νεκρός μετά τη μάχη στο πεδίο της τιμής, ο Αγνωστος Πολίτης θέλει να παραμένει ζωντανός, όσες μάχες και να γίνουν στα πνευματικά πεδία της τιμής.

Ο Αγνωστος Πολίτης σέβεται τον Αγνωστο Στρατιώτη, γνωρίζει τι του χρωστά, τιμά το μνημείο του. Ο Αγνωστος Πολίτης δεν έχει ανάγκη από μνημείο, είναι εναντίον του θανάτου. Ο Αγνωστος Πολίτης Ζει.