το τελευταίο 24ωρο ένιωσα πολύ χαζή...

..και το σημειώνω εδώ πέρα για να μη το ξεχάσω! Βλέπετε, τις υπόλοιπες μέρες νιώθω συνήθως πολύ.. σπίρτο -τρομάρα μου, λέμε- και είναι κρίμα μια παρόμοια εμπειρία να χαθεί μέσα στα αυλάκια της φαιάς ουσίας του εγκεφάλου μου, που ελπίζω να μην άλλαξε θέση -ακόμα. Ενιωσα πολύ χαζή λοιπόν και η αιτία είναι απλή: είχα γίνει κομμάτια, που λένε. Ενα κομμάτι ανησυχούσε σφόδρα για το μικρό που θεωρούσε φυσικό να τρέχει σε πορείες και να μην ενημερώνει πού βρίσκεται και αν είναι καλά για πάάάρα πολλές ώρες. Ενα άλλο κομμάτι εξέταζε κάτι περιουσιακά προβλήματα που ανέκυψαν όταν ανακάλυψα πως ένας τυπάς πήγε και δήλωσε δικό του ένα χωραφάκι -μικρής οικονομικής αξίας, αλλά μεγάλης συναισθηματικής. Ενα τρίτο κομμάτι ασχολιόταν με τη λήξη της έκθεσής μου, ευτυχώς όμως προέβλεψα τις δυσκολίες και -νωρίς νωρίς- φρόντισα να ειδοποιήσω για μια μικρή παράταση και έτσι να του μειώσω τη σημασία. Το τέταρτο κομμάτι μπαινόβγαινε στη κουζίνα να μαγειρεύει τις παραγγελιές του μικρού, που είναι το τιμώμενο πρόσωπο των ημερών. Το πέμπτο, δούλευε στον υπολογιστή όταν προέκυψε η δημιουργία του έκτου κομματιού, που έπρεπε να μείνει σχεδόν κολλημένο μπροστά στην οθόνη για πάνω από πέντε νυχτερινές ώρες, σε συνεχή επικοινωνία με το σέρβερ του μεγάλου, ο οποίος προέβαινε σε επισκευές -μου άλλαξε τα φώτα λέμε!!!

Τώρα, επιτέλους, μαζεύτηκε το μικρό, τέλειωσαν τα μαγειρέματα, πάνε κι οι επισκευές, συμπλήρωσα και όλα τα χαρτιά που χρειάζονται για το χωραφάκι, κι έτσι μπορώ να κοιμηθώ ήσυχη ήσυχη. Καλημέρα σε όλους και καλό μου κυριακάτικο πρωϊνό χουζούρεμα!

---------------------
ΣΗΜ. πάτησα Publish κι έστειλα το ποστ, μη διαψευστεί η θεωρία -περί blogs, blogging και bloggers- του κ. Θαλή Κουτούπη!