όποιος έχει τα γένια, έχει και τα χτένια;

Η παροιμία με ερωτηματικό εδώ πέρα, επειδή αμφισβητώ αν ο συγκεκριμένος γενειοφόρος είχε χτένια τη στιγμή κατά την οποία υπεράσπιζε τα γένια του εναντίον ολόκληρης της υπόστασής του.

Θυμάμαι την αγαπημένη μου εξαδέλφη που, αντιθέτως, φοβόταν "το μαχαίρι" και αντί να δεχτεί να την εγχειρήσουν για ένα τοσοδούλικο ογκάκι στο στήθος, έκανε χημειοθεραπεία και νόμιζε ότι καθάρισε με τη περίπτωση, ενώ το ογκάκι γιγαντώθηκε και την έστειλε μέσα σε πέντε μήνες.

Θυμάμαι την αγαπημένη μου φίλη, τη μοναδική Αννα, που πάλευε πάνω από είκοσι χρόνια με το θηρίο και το νικούσε κάθε φορά, ακολουθώντας τη γνώμη του γιατρού της με συνέπεια. Κάθε φορά νικούσε, εκτός από την τελευταία.

Υπάρχουν το λοιπόν, διάφορες ποιότητες ανθρώπινου εγκεφάλου και καθένας πράττει σύμφωνα με το μυαλό που κουβαλά. «Μα, εμένα θα νικήσει ο καρκίνος;» λένε μερικοί κουφιοκέφαλοι και -σαν την γλυκειά, αλλά μακαρίτισσα τώρα, ξαδελφούλα μου- κανονίζουν οι ίδιοι τον τρόπο αντιμετώπισης της ασθένειας, παρά τις επιστημονικές γνώμες. Ο καρκίνος όμως δεν είναι κάτι τι προβλέψιμο. Συχνά, μέχρι να αποφασίσει ο ασθενής τι να κάνει, τον τρώει!

ΗΘΙΚΟ ΔΙΔΑΓΜΑ:
Ο ΚΑΡΚΙΝΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΣΘΕΝΕΙΑ ΜΗ ΠΡΟΒΛΕΨΙΜΗ ΣΤΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΤΗΣ, ΓΙΑ ΤΟΥΤΟ, ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΑΜΙΚΡΗ ΕΝΟΧΛΗΣΗ ΤΡΕΧΑΤΕ ΣΤΟ ΓΙΑΤΡΟ ΚΑΙ ΚΑΝΤΕ Ο,ΤΙ ΣΑΣ ΛΕΕΙ