ο δρόμος προς τη διαπραγμάτευση
Αυτός ο δρόμος οδηγεί στον πλανήτη Otikatsi. Σίγουρο αυτό.
Ο πρωθυπουργός διαπραγματεύεται το όνομα. Ενα είναι το όνομα.
Ο υπουργός οικονομίας διαπραγματεύεται την τιμή του πετρελαίου θέρμανσης.
Ο αρχιεπίσκοπος διαπραγματεύεται ένα θαύμα.
Οι αντίπαλοί του διαπραγματεύονται ένα αντίπαλο θαύμα.
Ο δάσκαλος διαπραγματεύεται την ηθική του ακεραιότητα.
Ο μαθητής διαπραγματεύεται το βαθμό του.
Ο φοιτητής διαπραγματεύεται την υπόληψή του.
Ο πολίτης διαπραγματεύεται την υπόστασή του.
Ο συνταξιούχος διαπραγματεύεται την υγεία του.
Μόνο οι πεθαμένοι δεν γίνεται να διαπραγματευτούν κάτι τι και αυτό τους δικαιώνει ως νικητές της ζωής. Απαλλάχτηκαν από αυτή την κατάρα και δικαιούνται να δηλώνουν -αν μπορούσαν θα το δήλωναν δηλαδή- αδιαπραγμάτευτοι.
Ποιο είναι το προσδοκώμενο όφελος από όλες αυτές τις διαπραγματεύσεις; Otikatsi φυσικά.
5 σχόλια:
Σωστή. Απλώς σωστή.
Kαι καλά να διαπραγματεύονται για τον εαυτό τους είναι ένα θέμα. Ας πούμε ο Αρχιεπίσκοπος. Nα διαπραγματεύονται για πάρτη μας, αυτό είναι άλλου είδους τρομάρα …
Όλοι κάτι διαπραγματεύονται,εκτός από τους πεθαμένους-όπως σωστά επισημαίνεις-αλλά και τον Γιωργάκη,που θεωρεί το ΠΑΣΟΚ αδιαπραγμάτευτη κληρονομιά από τον πατέρα του.
Tην άποψή του στηρίζει πέρα από τον...Κατσιφάρα και ο Πάγκαλος,που είχε τον κληρονόμο μέχρι χτες για φτύσιμο!
Υπάρχει φυσικά κι η άλλη διαπραγμάτευση, το katsi-den-katsi!
:P
~~ Μερσί Κίτσο:-) με καταλαβαίνεις...
~~ ΔΜΡ, τρομάρα δε λες τπτ.. αλλά.. εμείς ΔΕ ΜΑΣΑΜΕ, έτσι;
~~ syneas, αυτά είναι πολύ βαριά -για μένα!;-)
~~ σκιές, ξεφεύγεις! πολύ γιαπωνέζικο γίνεται etsi... :-)
Δημοσίευση σχολίου