BLOG ACTION DAY 2007 - Part III (Λέξεις)

Αχ, οι λέξεις! Αυτές οι λέξεις! Πάντα οι λέξεις! Λέξεις που φανερώνουν κρυφά νοήματα, λέξεις που έρχονται στο νου ξανά και ξανά και αλλάζουν, μεταμορφώνουν, εμπλουτίζουν ή συρρικνώνουν νοήματα. Λέξεις όπως "συντήρηση" και "διατήρηση" που εγκαταστάθηκαν στο σύγχρονο λεξιλόγιο, αλλά μυρίζουν μούχλα...

Οχι, Δεν θέλω να διατηρήσω τη Φύση! Οχι, δεν θέλω να συντηρήσω κτίρια και μνημεία! Οχι, δεν θέλω την Ακρόπολη χωμένη σε ένα κουτί! Δεν θέλω τις πυραμίδες κάτω από διάφανο θόλο! Δεν θέλω ένα δέντρο στη γυάλα να μου θυμίζει τι ήταν δάσος! Δεν θέλω ταρριχευμένα ζώα σε μουσεία! Δεν θέλω να μάθουν οι επόμενες γενιές για τη Φύση βλέποντας ντοκυμαντέρ, όσο υπέροχα και αν είναι.

Θέλω να ζω στη Φύση, να ζω Τη Φύση, που οι λέξεις τη μετατρέψαν σε "περιβάλλον". Θέλω να μένει ήσυχη η Φύση να κάνει τη δουλειά της -να υπάρχει και να ανανεώνεται.

Στα νιάτα μου, ταξίδεψα, γνώρισα, αγάπησα. Τόπους και ανθρώπους. Περπάτησα σε δάση με υγρά μονοπάτια και ζωάκια που τρέχαν ή στεκόντουσαν και με παρατηρούσαν. Περπάτησα σε παγωμένες λίμνες, τσούλησα σε χιονισμένες βουνοπλαγιές, κολύμπησα σε θερμά νερά ή/και παγωμένα, πέρασα κάτω από καταρράχτες, μπήκα σε σπηλιές, κωπηλάτησα σε χαμένες λίμνες κάτω από τη γη. Ετσι χάρηκα τον πλανήτη όπου ζω, έτσι έμαθα να τον αγαπώ και να τον προστατεύω.

Διαβάζω εδώ και κει παραινέσεις "να μη πετάμε σκουπίδια", "να κάνουμε οικονομία στο ρεύμα", κλπ, πράγματα αυτονόητα δηλαδή και ξαφνιάζομαι. Μα, πού ζω; αναρωτιέμαι. Είναι δυνατόν;

Μπορώ λοιπόν, με τη σειρά μου, να προτρέψω σε κάτι: Βγήτε από τα κουτιά! Ταξιδέψτε! Γνωρίστε, χαρείτε, αγαπήστε τον πλανήτη μας! Οχι μόνο τη Φύση, αλλά και τους ανθρώπους, κυρίως τους ανθρώπους! Μοιραστείτε μαζί γνώσεις, εμπειρίες, ανησυχίες! Να ξέρουμε τουλάχιστον για τί και για ποιον αγωνιζόμαστε.