Η γλωσσα του κ. Μπαμπινιωτη
Ο καθηγητης κ. Μπαμπινιωτης (και ακαδημαικος αν δεν κανω λαθος) εχει αναπτυξει δικη του γλωσσα, ισως για να βοηθησει τη παραλληλη αναπτυξη των πωλησεων των λεξικων του. Αστειευομαι, φυσικα, για το θεμα των πωλησεων. Οι καθηγητες ειναι υπερανω, οπως ειναι το σωστο. Παντως, στο θεμα της δικης του γλωσσας, δεν αστιευομαι.
Σημερα, ειδα ενα κουιζ στην ιστοσελιδα "asprilexi", οπου ζητειται η σημασια της λεξης "ο πομφολυγας" και, επειδη αυτη τη λεξη τη γνωριζω παιδιοθεν ως θηλυκη (η πομφολυγα) εγραψα κι εστειλα ενα μηνυματακι:
Sent: Tuesday, November 06, 2007 1:38 PM
Subject: Θέμα: ο πομφολυγας
Αγαπητη asprilexi,
δεν ειναι Ο πομφολυγας, αλλα Η πομφολυξ (της πομφολυγος) = η φυσσαλιδα, φουσκα, κλπ.
Εκτος αν εννοειτε οτι υπαρχει λεξη επιθετικος προσδιορισμος του φαφλατα = ο πομφολυγας, αλλα αυτο δεν το γνωριζω.
Η συντακτικη ομαδα (διαχειριση του ιστοτοπου η ο,τι αλλο) μου απαντησε αμεσως, και μπραβο στα παιδια:
Θέμα: Re: ο πομφολυγας
Ημερομηνία: Tue, 6 Nov 2007 16:39:47 +0200
Σύμφωνα με τον Μπαμπινιώτη υπάρχει και αρσενικό, ο πομφόλυγας. Η ετυμολογία του είναι από το αρχαίο πομφόλυξ (η) όπως σωστά αναφέρετε το οποίο προέρχεται από το επίσης αρχαίο πομφός (ο).
Με εκτίμηση
άσπρη λέξη
Παρακαλω λοιπον τον κ. καθηγητη, αν εχει τη καλοσυνη, να ενημερωσει που ακριβως βρηκε την αρσενικη εκδοχη της λεξης αυτης.
Ο κ. Μπαμπινιωτης εχει καταργησει, ως γνωστον, τα τελειωματα σε -ν- της αιτιατικης των λεξεων -ουσιαστικων, επιθετων, καθως και των αρθρων. Οποτε, γραφουμε τη καλοσυνη -και διαβαζουμε τη γκαλοσυνη- αντι να γραψουμε την καλοσυνη. Σε επομενη επεξηγηματικη γραμματικη, θα παρακαλουσα να προσθεσει ενα -γ- η ενα -μ- αναλογως, πριν απο το συμφωνο -κ- η -π- αντιστοιχως. Δεν νομιζω οτι θα ειναι δυσκολο, οπως δεν ηταν δυσκολο να καθιερωσει το γραμμα -ο- (αντι του -ω-) σε πολλες περιπτωσεις.
ΣΗΜ.1. η λεξη "καλοσυνη" σε μπαμπινιωτειο ορθογραφια.
ΣΗΜ.2. το ποστ εχει παιγνιωδη χαρακτηρα και το ανεβασα επειδη αναρωτιεμαι, ωρες ωρες, αν πλησιαζω να γινω σαν τη γιαγια μου που εβαζε δασεια στο γραμμα ρο, οταν ηταν το πρωτο γραμμα λεξεων, και ηξερε να τοποθετει σωστα τις οξειες και τις βαρειες.
ΣΗΜ.3. επειδη νομιζω οτι καθε απλοποιηση στη γλωσσα ειναι καλο πραγμα, κατι τι που προωθει τη διαδοση της δλδ, δεν θα με ενοχλουσε αν π.χ. ολα τα ι γραφοντουσαν νε γιωτα και ολα τα ο με ομικρον, να μην υπηρχαν διφθογγοι, κλπ κλπ. Αυτο ομως να γινοταν με βαση καποιο μελετημενο γενικο σχεδιασμο. Οι επεμβασεις του κ. Μπαμπινιωτη μου δινουν την εντυπωση οτι γινονται με σκοπο να αφησει τη "σφραγιδα" με το ονομα του. Τι θα γινει αν αυριο μεθαυριο ενας νεος καθηγητης αποφασισει πως και αυτος θελει να αφησει μια σφραγιδα -τη δικη του- στο γλωσσικο μας αλαλουμ; Τελικα, η γλωσσα τινος ειναι; Μηπως εχουμε παψει να λεμε "τη γκαλοσυνη";
ΣΗΜ.4. δεν βαζω τονους επειδη εχει προβλημα το PC μου.
ΣΗΜ.5. ενας προβληματισμος καπως "προχωρημενος", ΤΟΚΟΥ ΤΑΚΙ:
http://rodiat3.blogspot.com/2006/04/blog-post_28.html
http://www.kivernologotexnia.com/modules.php?name=News&file=article&sid=8
This is a FunEL
buzz
digme.gr
7 σχόλια:
Δεν είχε τύχει να ακούσω μέχρι τώρα για την κατάργηση του Ν. Ουπς! Για ΤΗ κατάργηση του Ν ήθελα να πω.
Συμφωνώ πλήρως...
Ο Μπαμπινιώτης δε νομίζω ότι αποτελεί ιδιαίτερη μονάδα γνώσης της ελληνικής γλώσσας!
Το ρ έπαιρνε δασείαν; Mα το Ήφαιστον το κούτσαβλο και το Βαμβουινιώτη (Κενταυρικός ιδιωματισμός) το διοπτροφόρο μένω έχπληχτος!
Γκαλοσύνη σας που μας ενημερώσατε. Η γκαλοσύνη έχει και δέτερη έννοια , αυτή του επιδέξιου καλαθοσφαιριστή. Βγαίνει απ το Ελληνοϊβηρικό, (Χρησιμοποιήτο εις την Ελίκη -'Ελτσε στα παράλια της Ισπανίας) ουσιαστικόν ο "Γκάλης".
Εν κατακλείδι προτείνω να αφήσουμε τις μαλακίες και να υιοθετήσουμε το Ισλανδικό αλφάβητο, που είναι το λατινικό με την προσθήκη δύο χαρακτήρων για τους φθόγκους "θ"(þ) και "δ"(ð) γιατι βαριέμαι να αλλάζω πληκτρολόγιο ανάμεσα στα Ελληνικά - Αγγλικα - Σουηδικά.
Ευχαρισθώ.
Ειδατε τι μαθαινετε εδω μεσα παιδια; Ζωντανη ιστορια λεμε!:-))
Ο Αυνάνας ήτ(τ)ο θεός...
Εξ ου και η λέξη "αυνανισμός" (τόνους όποτε μπορούμε βάζουμε).
Προτείνω λοιπόν στον Κύριο πρώην Πρύτανη (α ρε Ελλάδα, εσύ και τα παιδιά σου), αυτό το βιβλίο που είχε προτείνει ο Πλεύρης σε κάποιον όνομα και μη χωριό.
"Οι επιπτώσεις του αυνανισμού σε προχωρημένη ηλικία"
~~ agios thomas, με λυπη μου θα διαγραψω το σχολιο που αφησες, αν δεν επανορθωσεις με κατι τι πιο σχετικο με το θεμα του ποστ. Το βρισκω εξαιρετικα ακομψο (το λιγοτερο!), αν και εχω τη γνωμη οτι τα σχολια χαρακτηριζουν το σχολιαστη και οχι τον αρθρογραφο. Αλλα... "εγω, γιατρε μου, ξερω πως δεν ειμαι καλαμποκι.. οι κοτες το ξερουν..;"
Τι πιο σχετικό να γράψω αγαπητή εν Χριστώ(υπογεγραμμένες και περισπωμένες Δοτικής χάθηκαν στο πληκτρολόγιο) αδερφή;
Το μπλογκ εσύ το διαχειρίζεσαι και φυσικά αν δεν σου αρέσει, έχεις όλη την ευχέρεια να το διαγράψεις, χωρίς να λυπηθείς καθόλου.
Ωστόσο εμμένω στην άποψή μου για τον Κύριο Καθηγητή με θητεία στην πρυτανεία του Καποδιστριακού και για την όλη σύγχυση που έχει δημιουργήσει στην Ελληνική Γλώσσα.
Άλλωστε η ειρωνεία δεν παραλείπεται ούτε από δική σου σημείωση
ΣΗΜ.1. η λέξη "καλοσύνη" σε μπαμπινιωτειο ορθογραφία.
Και σε ρωτώ ότι ρωτάς:
Τι θα γίνει αν αύριο μεθαύριο ένας νέος καθηγητής αποφασίσει πως και αυτός θέλει να αφήσει μια σφραγίδα -τη δική του- στο γλωσσικό μας αλαλουμ;
Και κάτι τελευταίο: Χαρακτηρίζει κάποιους ο Εγγονόπουλος "νερόβραστους" γιατί "...αν τους πω ερασιτέχνες, σίγουρα αυτοί δεν έχουν καμία σχέση με τον έρωτα που περιέχει ο ερασι..τέχνης".
Δημοσίευση σχολίου