ποσο κοστιζει η αταξινομησια..?
μαλλον πολυ ακριβα, απο οσο ειμαι σε θεση να γνωριζω, επειδη δεν ετυχε να γνωρισω κανενα αλλον αταξινομητο μεχρι σημερα που μιλαμε και ειναι καπως βαρυ να τασσεται καποιος μακρια απο κομματα, ομαδες, κινηματα, ιδεολογιες, συμπλεγματα, διαπλεγματα, συναφια, οργανωσεις, στεκια, παραγκες, συλλογους, κλπ κλπ, και να στεκεται σε μια πλαγια να αγναντευει τι γινεται εκει κατω οπου ολα τα αρνακια βοσκουν το τρυφερο χορταρι της ανευθυνοτητας -την ευθυνη την εχει παντα ο τσοπανης- και της μακαριοτητας, αλλα σαμπως και ο τσοπανης ειναι αταξινομητος; Αυτος κι αν ανηκει σε υψηλα διαπλεκομενα συμφεροντα, ποστα κομποστα, η διεθνης οικονομια κρεμεται απο τη ψηφο του και απο το ποσο βαρια τα εχει, ασε που αν πραγματι εχει ειναι διπλα δυστυχης, επειδη φοβαται μη του τα κοψουν ετσι και ξεφυγει ενα αρνι κατα τα ανοιχτα λιβαδια και γλιτωσει το σουβλισμα, γιατι το ελευθερο αρνι συμβολιζει τον Αμνον και δινει το κακο παραδειγμα στα υπολοιπα κι αμα λακκισουν τα προβατα τι θα γινουν οι τσοπαναραιοι και οι υψηλοι προστατες τους; Για τουτο, λεω πως κοστιζει ακριβα η αταξινομησια και κοιτατε γυρω να το διαπιστωσετε: ποσους αταξινομητους γνωριζετε και πως τους χαρακτηριζετε; Μηπως τους λετε ανευθυνους, γελοιους, χωρις γνωμη, απιστους, φοβιτσιαρηδες, αδαεις, μονοχνωτους, ανθρωποφοβικους; Κοστιζει πολυ ακριβα ο,τι θεωρειται ελευθερια σημερα -παντα κοστιζε, αλλα σημερα που μιλαμε λιγακι παραπανω. Επειδη μαλλον δεν υπαρχει δικαιολογια να μενει καποιος εκτος μαντριου, με τοσα επικοινωνιακα μεσα που εχουμε στη διαθεση μας. Παρε ενα κινητο, ρε παιδι μου, να σε βρισκω. Ελα να γραφτεις στην ομαδα μας. Σκασε μια εγγραφη να πηγαινεις καμια εκδρομη με το συλλογο μας. Φορα κανα ρουχο της προκοπης, πως γυριζεις με τα τζιν, δεν ντρεπεσαι πια; Αντε κουρεψου καμια φορα! Γιατι δεν βαφεσαι; Φοβασαι να τρυπησεις τα αφτια σου κοτζαμ γυναικα 20 χρονων; Παρε τσιγαρο ρε, τη μανα σου φοβασαι; Τι θα πει "δε θελω" και "δε με ενδιαφερει"; Μα που ζεις τελοσπαντων;
Κατσε στη πλαγια σου φιλε μου και βλεπε το σαματα που γινεται εκει κατω και ρεμβαζε, τα ηλιοβασιλεματα ειναι δικα σου, οπως και οι ανατολες. Αλλοι χανουν τις ομορφιες. Κατσε στη πλαγια σου να τα λεμε με σηματα καπνου σαν ινδιανοι. Τιναζε τη κουρελου πανω απο τη φωτια να βλεπω τα ομορφα στρογγυλα συννεφακια και να λεω απο μεσα μου "να ενα συντροφακι, δεν ειμαι μοναχη". Δυσκολο πραγμα η ελευθερια στα πεδινα - μαλλον ακατορθωτο.
2 σχόλια:
Μεγάλο θέμα το περί ένταξης. Είμαστε τελικά ενταγμένοι; Μπορούμε να είμαστε αλλιώς; Ή μήπως απλώς δε θέλουμε; Ή πάλι δεν είναι και τόσο κακό;
Δεν προκειται για καλο η κακο, απλως η μη ενταξη σημαινει να μπορει καποιος να αποφασιζει κατα την περισταση. Αλλαζουν τα πραγματα, οι συνθηκες, τιποτε δεν μενει στατικο, οποτε γιατι να μενει καποιος ενταγμενος "για παντα" καπου και να μη μπορει να αλλαζει;
..και.. οταν η -οποια- αλλαγη συμπαρασυρει τη "ρετσινια" του προδοτη των ιδεων, των συντροφων, των, των, των... ενας λογος παραπανω να μενει καποιος εξω απο τους διαφορους χορους -και χωρους. Ετσι δεν ειναι;
Αν και η ενταξη (γενικα και οπουδηποτε) ειναι κατι τι ξεκουραστο -ζηλευω τους ενταγμενους, εχουν λυσει πολλα προβληματα!- υπαρχουν και ανθρωποι που δεν αντεχουν τη καθημερινη τρελα και τα σεναρια συνομωσιας.
Δημοσίευση σχολίου