αυτό το έργο θα πετσοκόψω αύριο!

αυτό το έργο θα πετσοκόψω αύριο!


στο καφωδείο ΟΡΦΕΑΣ

ο ΜΑΧΙΜ ενημερώνει

Στην αίθουσα τέχνης του σταθμού σύνταγμα του μετρό την Πέμπτη 01/03/07 και το Σάββατο 03/03/07 θα προβληθεί η ταινία μικρού μήκους του Γιώργου Τελτζίδη με τίτλο ¨blog¨. Επίσης η ταινία θα προβληθεί και την Παρασκευή 02/03/07 αλλά αυτή την φορά στον σταθμό Δουκίσσης Πλακεντίας . Η προβολή της ταινίας γίνεται στα πλαίσια του 10ου φεστιβάλ νέων καλλιτεχνών Δια-ροές 2007...

...για τη συνέχεια, εδώ: Αφήστε το να διαρρεύσει


Η σελίδα με όλες τις ταινίες μικρού μήκους, εδώ: Διεθνές Πανόραμα Ανεξάρτητων Δημιουργών φιλμ και βίντεο

ερώτηση προς EUROBANK

κ.κ. της EUROBANK,

Ενας άνθρωπος που τον νοιάζομαι, επειδή είναι ασθενής με χρόνια πάθηση, είχε πριν από 6-7 χρόνια μια κάρτα της Τράπεζάς σας. Αυτή την κάρτα τη χρησιμοποίησε ΜΙΑ φορά για μια αγορά ενός βιβλίου αξίας 6.000 δρχ. και πλήρωσε την κάρτα, την εξόφλησε.

Τον επόμενο χρόνο, έλαβε ειδοποίηση να πληρώσει για την κάρτα, ενώ δεν την είχε χρησιμοποιήσει καθόλου. Τον συνόδεψα και πήγαμε σε υποκατάστημα της Τράπεζάς σας, όπου ανέφερε στον υπάλληλο την επιθυμία του να μην έχει πλέον κάρτα, ο υπάλληλος του είπε ότι να μην ανησυχεί και η κάρτα θα καταργηθεί. Πλήρωσε τότε ένα ποσό γύρω στα 30Ε και φύγαμε ήσυχοι.

Μετά από δυο χρόνια περίπου, ξαναέλαβε λογαριασμό για κάρτα που -υποτίθεται- είχε καταργηθεί. Βγήκε από το νοσοκομείο επιτούτου και τον συνόδεψα ξανά στο υποκατάστημα της τράπεζάς σας, να δούμε τι συμβαίνει. Του είπε ο υπάλληλος να πληρώσει το ποσό του λογαριασμού, το ίδιο με το προηγούμενο περίπου, πήρε την κάρτα και την κατέστρεψε μπροστά μας και φύγαμε πιο ήσυχοι από την προηγούμενη φορά.

Πριν λίγες μέρες, ο άνθρωπος ξαναέλαβε ειδοποίηση από την Τράπεζά σας να πληρώσει ένα παρόμοιο ποσό.

Το ερώτημά μου είναι: ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ αυτός ο άνθρωπος, ο οποίος ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΡΤΑ -οπότε, φυσικά ΔΕΝ τη χρησιμοποιεί, μια και ΚΑΤΑΣΤΡΑΦΗΚΕ από τον υπάλληλο του υποκαταστήματος της Τράπεζάς σας.. μη τα ξαναγράφω.. ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ λοιπόν, ώστε να πάψετε να τον ΕΝΟΧΛΕΙΤΕ..???..


----------------
ΣΗΜ. Αν δεν απαντήσει η EUROBANK, παρακαλώ ας απαντήσει κάποιος που να έχει παρόμοια εμπειρία, και τον ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ προκαταβολικά!:-)

μια επίσκεψη στου Maxim

Δεν πρόκειται για το ΜΑΧΙΜ, το φοβερό σούπερ ντούπερ ρεστοράν του Παρισιού, όχι, μη κάνετε όρεξη!

Πρόκειται για το blog του maxim glendower

όπου διατυπώνονται με φρεσκάδα εικόνες και σκέψεις σαν κι αυτήν εδώ, που έγραψε το Σάββατο, 20 Ιανουαρίου 2007:

Ψηφίσαμε εκπόρθηση

Έβλεπα την εκπομπή ομιλείται ελληνικά και σε κάποιο μέρος του παιχνιδιού ζήτησαν από τους παίκτες να πουν συνώνυμα της λέξης κατάληψη. Όταν κάποιος είπε την λέξη εκπόρθηση μου φάνηκε πολύ αστείο και πολύ μεσαιωνικό. Εντάξει το ξέρω ότι έχει διπλή σημασία αλλά φαντάζομαι τους τίτλους των δελτίων "οι εκπορθήσεις συνεχίζονται σε γυμνάσια και λύκεια".

Η θεατρική ομάδα «Playback Ψ» και τα ΚΟΜΜΑΤΙΑ της

ΚΟΜΜΑΤΙΑ


από 5/2 έως 3/4 2007

κάθε Δευτέρα & Τρίτη 8:30 μμ

Booze Cooperativa

Κολοκοτρώνη 57, τηλ. 210 3240 944
3ος χρόνος για 16 παραστάσεις στο Booze Cooperativa



Κομμάτια απ' τη δική σας τη ζωή, που θέλετε να ξαναδείτε,
ζωντανεύουν στη σκηνή μέσα από ρόλους, κίνηση,
μουσική, χρώμα, φως. Ο σκηνοθέτης σας βοηθάει
να εκφράσετε προσωπικά σας βιώματα:
κωμικά, δραματικά, περιπέτειες, ταξίδια, όνειρα...

Επτά ηθοποιοί, μουσικός και φωτιστής αυτοσχεδιάζουν.

Η δική σας ιστορία γίνεται ιστορία όλων.

Εταιρεία Δραματικής Εκφρασης και Θεραπείας «Παλμός»
Επικοινωνία: layo@otenet.gr
www.therapy-playback.gr




Σκηνοθεσία: Λάμπρος Γιώτης
Μουσική: Κατερίνα Ελοσίτου
Φωτισμοί: Κώστας Μπεθάνης
Παίζουν οι ηθοποιοί:
Μελέτης Ηλίας, Αντώνης Ιορδάνου, Βέρα Λάρδη
Γόνη Λούκα, Δημήτρης Μπέγιογλου
Βάσια Παρασκευοπούλου, Γιώργος Τζωρτζής
+ Χρήστος Θεοχαρόπουλος

Εικαστική επιμέλεια: Ερωφίλη Πολιτοπούλου


Μάσκες: Δήμητρα Παπαδημητροπούλου
Φωτογραφίες: Σταύρος Φουρφουριανάκης
Γραφιστική επιμέλεια: Δημήτρης Λύρας

Στις παραστάσεις συμμετέχουν φέτος και εικαστικοί καλλιτέχνες.
Μετά το τέλος των παραστάσεων τα εικαστικά έργα θα εκτεθούν σε ομαδική έκθεση.

----------------------
ΣΗΜ. Ας δούμε αυτά τα νέα παιδιά, νομίζω πως είναι μια καλή πρόταση για τις Δευτέρες που τα θέατρα αργούν...

.

Η ψυχή στο στόμα: το φιλμ που αφήνει την πραγματικότητα έκθετη

Λένε ότι όταν αναγνωρίζεται ένα πρόβλημα, την ίδια στιγμή ορίζεται και ο δρόμος προς τη λύση του

Μετά το φιλμ αυτό, εύχομαι να συμβεί το καλύτερο!




O Takis exei pesei sta nyxia toy lykou.
O Takis prospathei na ksefygei.
O Takis psahnei gia lefta.
Exei oikogeneia, moro, spiti...
O Takis einai keratas.
Tin agapa kai ypoferei...
O Takis trelainetai ekei pou doulevei.
H Kafrila ton gyro tou einai megalh.
O xeiroteros omos einai to afentiko...
O Takis exei enan filo kai syggeneis.
Alimono!... O Takis den exei pia xrono.
Exei omos ena vari mavro synefo mesa sto kefali toy kai ola skoteiniazoyn...
O Takis den leei polla.
Exei megalh kampoura kai fortonei.
Fortonei kai vouliazei...

*****

...η συνέχεια επί της οθόνης...
(όπως γράφαν τα παλιά προγράμματα)

---------------------------------
ΣΗΜ.1. εδώ: «Μερικαί σκηναί του έργου»

ΣΗΜ.2. Ευτυχώς που υπάρχουν αρκετοί διαδικτυακοί τόποι, όπως των *funEL, *cyrusgeo, *Μαύρου Γάτου & Σια, *Μ. Βασιλάκη, *Ροΐδη, κλπ κλπ, οι οποίοι, στοχεύοντας σημαντικούς (ή/και "μικρούς και ασήμαντους", κατά τους κρατούντες) στόχους, προσπαθούν να αναγνωρίσουν -καθένας με τον τρόπο του- και να καταγγείλλουν (μερικά από τα) προβλήματα που μας κάνουν τη ζωή δύσκολη! Στο χέρι μας είναι να τα πολεμήσουμε και να τα λύσουμε...

ελληναράδες οδηγοί, φυλαχτείτε!

Ερχεται ο Γάτος να φωτογραφίσει τις πινακίδες σας!!!
Να αποκαλύψει σε ποια ράμπα για ΑΜΕΑ παρκάρατε παράνομα, ποια διάβαση πεζών κλείσατε, πού ακριβώς διπλοτριπλοπαρκάρατε, ποια παράβαση που απαξιώνει πανανθρώπινες Αξίες και Αρχές διαπράξατε...

πατείστε εδώ για λεπτομέρειες

Την παλιά εποχή, υπήρχαν ΜΕΣΑ στα λεωφορεία της γραμμής κάτι ταμπελίτσες που έγραφαν ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ ΤΟ ΠΤΥΕΙΝ και ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ ΤΟ ΚΑΠΝΙΖΕΙΝ, και ήταν τοποθετημένες σε διάφορα σημεία. Παρόλ' αυτά, υπήρχαν αρκετοί "κύριοι" που κάπνιζαν ή/και έφτυναν ΜΕΣΑ στα λεωφορεία. Το έβλεπα με τα μάτια μου, στο λεωφορείο που έπαιρνα για να πάω στο σχολείο.

Σήμερα, οι καλοί αυτοί "κύριοι" εκσυγχρονίστηκαν και κάνουν χειρότερα πράγματα ΜΕ ΤΑ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΑ τους. Μακάρι να φτύναν με σάλιο! Δυστυχώς, φτύνουν μεταφορικά και γράφουν στα (ισχνά και αδύναμα!) παπάρια τους εποχούμενους και μη, όλους όσοι ΕΠΙΜΕΝΟΥΝ να τηρούν (πέρα από Νόμους και Διατάγματα) τους κανόνες καλής συμπεριφοράς, τις πανανθρώπινες Αρχές και Αξίες περί σεβασμού των αδύναμων (θέσει και φύσει -πεζών και αναπήρων δλδ) συμπολιτών μας.

Κάτι σημαντικό ακόμα: Είναι ή δεν είναι η πινακίδα ενός αυτοκινήτου ευαίσθητο προσωπικό δεδομένο;

απεξάρτησης τέλος!

...πάπαλα με τον κ. Windows Media Player... Ζήτω ο κ. iTunes!
Σα να λέμε τέλος η κόκα ζήτω το χασίσι ένα πράγμα, ή τέλος ο Στελάρας ζήτω ο Μπιθί -στο περίπου, για να καταλάβουν όλοι.

Με δυο λόγια, το ξενύχτησα μέχρι λιποθυμίας σχεδόν, αλλά το πέτυχα να μετακομίσω όλα τα ηχητικά μου υπάρχοντα. Οταν καταφέρω να απεξαρτηθώ και από το σκληρό δίσκο, τότε θα έχω κατακτήσει τη μεγάλη νίκη. Εναντίον ποιού; Οχι "εναντίον", μια πραγματικά μεγάλη νίκη είναι Υπέρ. Υπέρ του δρόμου προς την Ελευθερία φυσικά. Αμήν.

Ο δικός μας E-Lawyer

Από τον Αύγουστο του 2005, βρίσκεται ανάμεσά μας ένας σπουδαίος νέος νομικός, ο E-Lawyer , που δεν περιορίζεται στο blog του αλλά συμμετέχει δραστικά και, με σημαντικά σχόλια και posts, έχει προσφέρει τις γνώσεις του και έχει προβληματιστεί μαζί μας για διάφορα θέματα σχετικά με το διαδικτυακό χώρο.

Αύριο Πέμπτη, παρουσιάζεται στη Στοά του Βιβλίου το τρίτο βιβλίο του με τίτλο «Περαιτέρω χρήση πληροφοριών τού δημόσιου τομέα» και ανεβάζω την πρόσκληση χωρίς άλλο σχόλιο, με την προτροπή ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΚΕΙ.


Πέμπτη 22 Φεβρουαρίου

Ώρα 20.00

ΣΤΟΑ του ΒΙΒΛΙΟΥ, Αίθουσα Λόγου

«Περαιτέρω χρήση πληροφοριών τού δημόσιου τομέα»

Παρουσίαση βιβλίου τού Βασίλη Σωτηρόπουλου.

Ομιλητές οι κ.: Λέανδρος Ρακιντζής, γενικός επιθεωρητής Δημόσιας Διοίκησης, Καλλιόπη Σπανού, βοηθός Συνήγορος τού Πολίτη, Λίλιαν Μήτρου, επίκ. καθηγήτρια Παν/μίου Αιγαίου, Μαργαρίτα Γλαράκη, ειδική επιστήμων Επιτροπής Ανταγωνισμού, Ευάγγελος Παπακωνσταντίνου, Δρ Νομικής, δικηγόρος. Συντονίζει ο κ. Νικήτας Λιοναράκης, δημοσιογράφος.

Στο διαδικτυακό τόπο ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΣΑΚΚΟΥΛΑ, βρίσκονται οι πληροφορίες:

Με το βιβλίο αυτό παρουσιάζεται για πρώτη φορά στην ελληνική βιβλιογραφία το θεσμικό πλαίσιο για την δυνατότητα χρήσης εγγράφων δημόσιων αρχείων, για σκοπούς πέραν του αρχικού προορισμού τους. Η έννοια της «περαιτέρω χρήσης πληροφοριών» αναφέρεται στο δικαίωμα των πολιτών για άντληση εγγράφων από τους δημόσιους φορείς και αξιοποίησή τους για εμπορικούς ή μη σκοπούς.

Ο Ν. 3448/2006, με τον οποίο το εσωτερικό δίκαιο εναρμονίζεται προς την Οδηγία 2003/98/ΕΚ, αποσκοπεί στην απελευθέρωση του «μονοπωλίου» του δημόσιου τομέα, ως προς τη διαχείριση των εγγράφων που κατέχει. Ανοίγει έτσι το πεδίο για τη διαμόρφωση μιας νέας αγοράς πληροφοριών με την παροχή «υπηρεσιών περιεχομένου», βασιζόμενων στην πρώτη ύλη των εγγράφων των δημόσιων αρχείων.

Παράλληλα, το νέο θεσμικό πλαίσιο ενδυναμώνει το ατομικό δικαίωμα της πληροφόρησης, καθώς και άλλα ατομικά δικαιώματα, δεδομένου ότι η χρήση των εγγράφων μπορεί να συνδέεται όχι μόνο με επιχειρηματικούς και αναπτυξιακούς σκοπούς, αλλά και με την έρευνα, την επιστήμη, την τέχνη και την εκπαίδευση.

Η ερμηνεία του Ν.3448/2006 αξιοποιεί όλα των επίσημα κείμενα που αφορούν τη θέσπιση του νέου πλαισίου για την «περαιτέρω χρήση πληροφοριών του δημόσιου τομέα». Ο συγγραφέας επικαλείται στην ανάλυσή του τα σχετικά προπαρασκευαστικά κείμενα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της ΕΕ, αλλά και τα Πρακτικά της Βουλής, την Αιτιολογική Έκθεση, την Έκθεση της Επιστημονικής Υπηρεσίας της Βουλής επί του νομοσχεδίου, καθώς και τις σχετικές εγκυκλίους του Υπουργείου Εσωτερικών.

Παράλληλα, σε κάθε κεφάλαιο της Ερμηνείας δίνεται έμφαση στη διασύνδεση του θέματος με τα ποικίλα ζητήματα πνευματικής και βιομηχανικής ιδιοκτησίας, προστασίας προσωπικών δεδομένων και απορρήτων, λειτουργίας του ελεύθερου ανταγωνισμού και διαφάνειας, που προκύπτουν από τις νέες δυνατότητες για αξιοποίηση των εγγράφων του δημόσιου τομέα. Η ανάλυση λαμβάνει ιδιαιτέρως υπόψη τις σχετικές αρμοδιότητες της Αρχής Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων, της Επιτροπής Ανταγωνισμού, του Συνηγόρου του Πολίτη και του Γενικού Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης. Επίσης, στην ανάπτυξη των κεφαλαίων υπάρχουν δικαιοσυγκριτικές αναφορές στο δίκαιο πρόσβασης στην περιβαλλοντική πληροφορία, στην πρόσβαση στα κοινοτικά έγγραφα και στη νομολογία του Πρωτοδικείου και του Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων.

Το εκτενές Παράρτημα όλων των σχετικών κοινοτικών και εσωτερικών προπαρασκευαστικών, νομοθετικών και ερμηνευτικών κειμένων, που αφορούν την περαιτέρω χρήση πληροφοριών, καθιστά το έργο ένα ολοκληρωμένο εργαλείο για τον αναγνώστη, νομικό ή μη.

Το έργο προλογίζει ο Καθηγητής και Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης, κ. Προκόπης Παυλόπουλος.

Bye bye Billy..!!!

Γράφω εν θερμώ λέμε και μη παρεξηγήσει κανείς, έτσι; Αλλά είμαι σίγουρη πως έχω δίκιο, με τρώει το δίκιο δλδ...

Κάθησα και υπολόγισα -όχι με λεπτομέρειες, αλλά στο περίπου- τι έχω ξοδέψει σε χρήμα και σε εργασιακές ώρες για την αφεντιά του, τον αφέντη όλων μας, τον άγνωστο σε μένα προσωπικά αλλά πασίγνωστο διεθνώς κ. Bill Gates, από το 1989 που ασχολούμαι μαζί του. Ούτε σώγαμπρο να τον είχα! Λιγότερο θα μου κόστιζε! Ακόμα και κατάκοιτος με αποκλειστική νοσοκόμα -λέμε τώρα...

Πήδηξα, αναβαθμίστηκα δλδ, πρώτα πρώτα με προγραμματάκια και προγραμματάρες, όπως τα windows και όλα σχεδόν τα περιφερειακά τους και τα συμβατά τους. Δυστυχώς, δεν μπόρεσα να προμηθευτώ τα εργαλεία της Apple, παρόλο το ωραιότατο μηλαράκι που φιγουράριζω πάνω σε όλα σχεδόν τα παρμπρίζ της εποχής, επειδή το γραφείο μου δεν ήταν μονοδιάστατα προσανατολισμένο στα αρχιτεκτονικά έργα και οι πολιτικοί μηχανικοί επέμεναν σταθερά προς τη μεριά του Bill, έτσι υποχώρησα -τί ήξερα παραπάνω δλδ από το ότι η Apple είχε τελειότερα αποτελέσματα στο αρχιτεκτονικό κομμάτι; Ηταν και πολύύύύύ ακριβότερο το πακέτο της, οπότε, υπέκυψα σχεδόν ασυζητητί. Και έπαιξα όμορφα με τα εργαλειάκια του φίλτατου Bill.

Ελα όμως που κάθε τρεις και λίγο βγαίναν στην αγορά καινούργια κολπάκια -τα περιφερειακά και άλλα- και τα ψώνιζα και αυτά μην υστερήσω σε πρόοδο και αναβάθμιση -λέμε τώρα... Πήρα και μερικά σπασμένα, αλλά όλο προβλήματα ήταν οπότε μόλις τα μάθαιναν οι εργαζόμενοι τα αντικαθιστούσα με τα καινούργια, αλλά μόλις πέρναγε λίγος καιρός, άντε πάλι φτου κι απ' την αρχή, σαν το παιχνίδι με την κολοκυθιά ένα πράγμα.

Τώρα όμως έφτασε ο κόμπος στο χτένι. Καιρός ήταν! Εδώ και 2-3 χρόνια λέω να μεταπηδήσω στα εργαλεία Linux και ήγγικεν η ώρα να το κάνω πραγματικότητα. Στο Bill αφιέρωσα τα καλύτερά μου χρόνια και δεν έχω καμιά απαίτηση να το θυμάται αυτό, δεν κάνω σαν υστερική γυναικούλα, όχι, δεν θα ζητήσω αποζημίωση. Ομως, σε καμιά περίπτωση, και κανείς δε μπορεί να μου απαγορέψει να υπολογίσω τα έξοδα -οικονομικά, συναισθηματικά, χρονικά- που έκανα για χατήρι του. Εχει ωραία μάτια τουλάχιστον; Για να πω "χαλάλι σου βρε Bill, έπαιξα κι έχασα"... όχι για τπτ άλλο...

Τώρα λοιπόν, πριν αρχίσει το μυαλό μου να ρατάρει -μαθαίνω γρήγορα ακόμα!- αποφάσισα να στρωθώ να μάθω τα περί του κ. Linux. Αυτουνού με το πινγκουϊνάκι! Από το να πηγαίνω στα καφενεία να λύνω σταυρόλεξα ως συνεπής αδέκαρη συνταξιούχος, καλύτερα να μάθω και κάτι χρήσιμο. Ανέκαθεν απεχθανόμουν τους (ηθελημένα) αγράμματους και περιθωριοποιημένους ανθρώπους.

Παρακαλώ, όποιον μπορεί να με συνδράμει στην προσπάθειά μου, να το δηλώσει εδώ πέρα και ευχαριστώ από τώρα:-))) για την καλή του διάθεση να απαντά στα ερωτήματά μου. Μαθαίνω, είπαμε, αλλά με το δικό μου τρόπο, μου είναι δύσκολο να αφομοιώνω γνώση όταν δεν είμαι έτοιμη να την αποκτήσω... βήμα βήμα δλδ και ίδωμεν!

μια "φυσική" φωτογραφία...

ένα ενσταντανέ, που λένε:



...λύθηκαν μερικές απορίες..?

περί "τρυφερών" φωτογραφιών με παιδάκια που φιλιούνται, σκυλάκια, γατάκια που στέκονται όρθια, κλπ κλπ
Αν γνωρίζαμε τα κρυφά σημεία μερικών φωτογραφιών ανθρώπων ή/και ζώων, μάλλον θα παύαμε να τις απολαμβάνουμε, όπως π.χ. τη φωτογραφία ενός γάτου που στέκεται όρθιος επειδή είναι... κολλημένος -με κόλλα.

Rodia's blog manufacture

Είπα να ενημερώσω για το εργαστήριο κατασκευής blogs που ίδρυσα το Νοέμβρη του 2005 και έκτοτε ενισχύω σταθερά. Δύσκολα αρνούμαι μια πρόσκληση συμμετοχής, παρ' όλ' αυτά προσπαθώ να στηρίζω όσο γίνεται την παρουσία μου στα φιλικά στέκια προβληματισμού και μοιράσματος της κοινής αγωνίας μας για ένα καλύτερο κόσμο. Τοποθέτησα λοιπόν εδώ πέρα τα blogoπαιδάκια μου σαν στρατιωτάκια, κατά σειρά παραγωγής:

1. Ατομικά ενεργά:

PICTURES3000 (Με αυτό μπήκα στο μπλογκοχώρι)

Painting my Soul (αυτό είναι το αμέσως επόμενο)

blogometro-Rodia's stories (κάπου να βάλω και τα γραφτά μου)

κάπου έπρεπε και να ουρλιάζω!

taparaponasas stoMIXER (άμεσος απόγονος του ΝΑΤΟ και του ΟΗΕ)

taparaponaSTOP -->> MONO MIXER (Rodia Mixer) (άμεσος απόγονος του ΝΑΤΟ, του ΟΗΕ και του MIXER με τα παραπονα)

autox8on (το κρυφό μου καμάρι)

Andreas Latzko (είμαι αργή στη μετάφραση, αλλά πρόκειται για ενδιαφέροντα κείμενα)

Otikatsi (otikatsi) νέο!

2. Ατομικά παλιά αλλά ενδιαφέροντα:

taparaponasas stonOHE (καταγγελίες, σκέψεις, φιλοσοφίες, κλπ)
taparaponasas stoNATO (το παιδί του ΟΗΕ)


3. Ομαδικά που ξεκίνησα:

3.α. 28 Days In February 2007 (Προλαβαίνετε να γραφτείτε) νέο!

3.β. BlogOPERA (Ενεργό, αλλά σέρνεται)

3.γ. 28 days in February 2006 (Παλιό αλλά καλό)


4. Ομαδικά όπου συμμετέχω:

trick questions (Το ευρηματικό)

Σωκράτης - Κώνειο: 0-1 (Μοιάζει κοιμισμένο, αλλά θα ξυπνήσει)

ΠΡΟΒΟΣΚΙΔΑ (Εχει πέσει σε λήθαργο)

Ανώνυμοι Μελαγχολικοί (Η παρεΐτσα)

lifexperiment (Καταγγελτικό - ενημερωτικό)

για την εκπαίδευση, την Παιδεία και άλλα συναφή (Συζητήσεις)

e-saloni (Πάρε - δώσε - διάφορα)

σκέψεις ανέργων (Ενημέρωση)

Φιλοξενείο (Εκθετήριο) νέο!

ΟΙ ΕΛΛΗΝΑΡΑΔΕΣ ΚΑΦΕΛΛΟΙ (Καταγγελίες σκληρές) νέο!

Ελληνικό Metablogging (Παρατήρηση - ενημέρωση) νέο!

Μετρήσατε 23..? Σωστά! Αν έλεγα πως έχω και 2-3 ακόμα που είναι κλειδωμένα, πώς θα σας φαινόταν; Μπα, τι 2-3... έχω άλλα 4 μονάχα!!! Αν ξέχασα κάποιο, παρακαλώ να μου το θυμήσετε...

Το ΜΑΥΡΟ ΑΒΓΟ (βαλσάκι)

the black egg (waltz)

a song made by internet collaboration at 2 steps
Rodia: melody + verse
retrorius: singing + instruments.

Επιτέλους, ανέβηκε στο Rodia Radio το ΜΑΥΡΟ ΑΒΓΟ, ένα τραγουδάκι γραμμένο πριν από αρκετό καιρό. Είχε αναρτηθεί στο flytoistros.com πριν από δυο χρόνια ακριβώς.

Σήμερα, με τη δυναμική σύμπραξη του φίλου retrorius, τον οποίο ευχαριστώ για τον ενθουσιασμό και την έμπνευσή του, πήρε τη μορφή που του ταιριάζει μετά από επίπονη(!!!) διαδικτυακή συνεργασία. Ξεκινά και τελειώνει με τη φωνούλα μου, ενώ το τραγούδι μοιάζει να παίζεται στο πικάπ από ταλαιπωρημένο 45αράκι δισκάκι βινυλίου...

Απόψε θα βγω
απ' το μαύρο αβγό
θα καρφώσω πετράδια στη μύτη,
θά 'χω ράστα μαλλιά,
θα πουλάω χαλιά
μετανάστης στον Αποσπερίτη.

Απόψε θα βγω
μ' ένα μπλέ φορτηγό
-γκαζωμένο στο τέρμα πεντάλι-
της ασφάλτου θεός,
χαλαρός χαλαρός,
θα περάσω στην όχθη την άλλη.

Απόψε θα βγω
με το χάρο αρχηγό
να χαράζει φευγάτα οχτάρια
ραντεβού στα τυφλά
κι όπως θα σκουντουφλά
να τον ρίξω απαλά στα χορτάρια.

Απόψε θα βγω
και το μαύρο αβγό
τσακισμένο στο χώμα θ' αφήσω,
σ' ένα τούνελ βαθύ,
στα βαθειά να χωθεί,
να χαθεί, τη ζωή μου ν' αρχίσω.


***λογοκριμένοι στίχοι***

Απόψε θα βγω
κι ένα ροζ οδηγό
αφού θά'χω καλά μελετήσει
δυο γαλάζια ουρί
θα γαμάω σερί
να με πάρει ο Χάρος με στύση!




Click here to get your own player.
Πατείστε το βελάκι δυο φορές να ακουστούν όλα τα τραγουδάκια

---------------
ΣΗΜ. Θα μου άρεσε πολύ να βρεθούν και άλλοι φίλοι να συνεργαστούμε και για τα υπόλοιπα τραγουδάκια μου, μια και δεν παίζω -δυστυχώς- κανένα μουσικό όργανο.

το βασανιστήριο του σηματοδοτείν στα τυφλά

Εχω ξαναδιατυπώσει την πεποίθησή μου, κρίνοντας εξιδίων φυσικά, ότι στα blogs έχουν περισσότερη σημασία εκείνα που δεν γράφονται παρά όσα γράφονται.

Με την ευκαιρία του blog Ελληνικό Metablogging , που άνοιξε ο Χαρτοπόντικας, γράφω κάτι που σκέφτομαι εδώ και λίγο καιρό. Ο,τι δηλαδή κάθε blogger έχει ενδόμυχα κάποιο σκοπό γράφοντας, πέρα από τον καθαρά επικοινωνιακό στόχο που καλύπτουν τα φόρουμς και τα τσατ ρουμς. Κάπου διακρίνω προθέσεις αυτοπροβολής, επιβολής ιδεών στους "άλλους", απροκάλυπτους ή κεκαλυμένους οικονομικούς στόχους, αναζήτηση για κοινωνική καταξίωση, μοίρασμα κοινών ιδεών και στόχων, κλπ κλπ.

Αναζητώντας μέσα μου αυτό το κάτι που με έσπρωξε στη συνήθεια αυτή, βρήκα αυτό που γνωρίζω εξαρχής αλλά δεν το κοινοποιώ ούτε σε μένα την ίδια, επειδή είναι κατά βάση ένας μεγάλος φόβος. Παράλληλα με αυτό το φόβο, ή καλύτερα μάλλον για να αντιμετωπίσω αυτό το φόβο, στοχεύω σε πλήρη αποκάλυψη του εαυτού μου κυρίως προς εμένα την ίδια. Να τον γυρίσω μέσα έξω, όπως γυρίζουμε μια κάλτσα ή ένα γάντι.

Περίμενα κάποιου είδους βοήθεια σε αυτό το εγχείρημα, την οποία σπάνια βρήκα σε πολύ λίγα σχόλια. Οι περισσότεροι σχολιαστές μου δίνουν κουράγιο για κάτι που δεν χρειάζομαι (η αυτοπεποίθησή μου σπάει κόκκαλα) μου φέρονται ευγενικά και με χαιρετούν (αλλά αυτό είναι κάτι που απεχθάνομαι επειδή το βρίσκω ανούσιο) συμφωνούν ή διαφωνούν με τα γραφόμενά μου (αυτό είναι ενδιαφέρον επειδή μου αρέσουν οι συζητήσεις) αλλά στο σκληρό πυρήνα δεν έχω φτάσει ακόμα, κανείς δεν με βοηθά να φτάσω.

Πιθανολογώ ότι αυτό δύσκολα μπορεί να συμβεί, επειδή μάλλον καθένας μας είναι απασχολημένος με τη δική του αναζήτηση (μέσα από την έκθεση) και σπάνια εμβαθύνει στα γραφόμενα των "άλλων", αυτό έχω διαπιστώσει ότι κάνω και η ίδια πολύ συχνά σχολιάζοντας. Γιατί σχολιάζω τότε; Ισως επειδή ελπίζω ακόμα πως μπορεί να βρεθεί κάπου το κλειδί που θα με ξεκλειδώσει και θα μου αποκαλύψει στα μάτια μου εμένα την ίδια.

Κάποτε, όταν νομίζω πως "με παίρνει" εκφράζομαι βίαια ή/και ενοχλητικά, νομίζοντας πως θα λάβω την απάντηση που θα με φανερώσει επιτέλους, αλλά ο κανόνας της λεπτής ισορροπίας στη διαδικτυακή επικοινωνία απαγορεύει τις εντάσεις, κι έτσι μένω ακάλυπτη ξανά και εκτεθειμένη (τουλάχιστον στα δικά μου μάτια) ως αγενής ή εξυπνάκισσα.

Βρίσκω πως μοιάζω με ένα γυρολόγο που έχει απλώσει την πραμμάτεια του στο ύπαιθρο και δεν τον νοιάζει αν βρέξει και καταστραφούν όλα τα εκτεθειμένα υπάρχοντά του, επειδή γνωρίζει ότι κατέχει πολλαπλάσια στα κλειστά σεντούκια που βρίσκονται καλά προφυλαγμένα μέσα στον αραμπά του. Ο γυρολόγος έχει μεγάλη επιθυμία να πουλήσει ή/και να χαρίσει όλα τα εκτεθειμένα, αλλά μεγαλύτερη επιθυμία έχει να βρεθεί ενδιαφερόμενος που θα τον τσιγκλίσει να ανοίξει και να εκθέσει και τα μυστικά του θησαυρίσματα.

Θεωρώντας ως αντίστοιχους γυρολόγους αρκετούς συναδέλφους bloggers, συχνότατα ενοχλώ μήπως κάποια φορά μου επιστραφεί η ευεργετική ενόχληση. Δυστυχώς χωρίς αποτέλεσμα μέχρι τώρα. Παρ' όλ' αυτά, επιμένω. Ισαμε τη μέρα που θα εξαφανιστώ από αυτό το χώρο, έχοντας προσθέσει στα πράγματα που με βαραίνουν και την ανοησία που με δέρνει.

Είναι βασανιστικό στ' αλήθεια, να παίζεις τον ακταιωρό σε καράβια αποφασισμένα να πάνε να σακατευτούν στα βράχια, να είναι νύχτα με ομίχλη που κόβεται με το μαχαίρι, κι εσύ έρμε να κουνάς πέρα δώθε τα φωσφορίζοντα σήματα. Το χειρότερο είναι πως, ενώ νομίζεις πως πατάς στη στεριά και είσαι ακταιωρός, βρίσκεσαι καημενούλικο πάνω σε μια σχεδία, τα κύματα βουνά, ομίχλη γύρω σου, και πού να διακρίνεις τον πραγματικό ακταιωρό που στέλνει τα σήματά του και προς εσένα!

ΕΠΙ ΤΟΥ ΠΙΕΣΤΗΡΙΟΥ: Θεραπευτικό κάπνισμα!

..λένε πως αρχίζει η παραγωγή τσιγαρελιών ή ελαιοτσίγαρων ή ελαιοσιγαρέττων (τσιγάρα από φύλλα ελιάς) ώστε να έχουμε μ' ένα σμπάρο δυο τρυγόνια: καταπολέμηση της ασθένειας παράλληλα με την αναβάθμιση των (πρώην) καπνεργοστασίων σε ελαιοτσιγαρεργοστάσια..

Ιδρύεται η εταιρεία που θα εφαρμόσει το πείραμα.

Το όνομα αυτής ΣΙΓΑΡΕΤΤΑ ΤΣΙΓΑΡΕΛΙΑ ΚΑΣΕΤΙΝΑ.

----------------
ΣΗΜ.1. Το κόστος διασκευής των παλαιών εργοστασίων θα επωμισθεί το Ε' πακέτο της ΕΕ και θα είναι πολύ χοντρό πακέτο -λένε.

ΣΗΜ.2. Οι σκανδιναβικές χώρες ετοιμάζουν πυρετωδώς εκτεταμένους θόλους, εντός των οποίων -και υπό ελεγχόμενες συνθήκες θερμοκρασίας και φωτός- θα αναπτύξουν ελαιώνες για την παραγωγή ΜΟΝΟΝ φύλλων ελιάς, ώστε να μη θιγούν τα συμφέροντα των μεσογειακών χωρών, οι οποίες θα παράγουν ΜΟΝΟΝ λάδι.

ΣΗΜ.3. Ελέγχεται ως ανακριβής η είδηση ότι διάσημος ρώσος συνθέτης ξεκίνησε ήδη να συνθέτει όπερα, βασισμένη στο λιμπρέττο γνωστού γερμανού παγανιστή, με τίτλο "το φαλακρό δέντρο". Εντελώς ανακριβές είναι επίσης ότι η σύνθεση θα περιλαμβάνει μέλη τα οποία θα παίζονται από ρουμάνους παραγωγούς μουσικών ήχων με το στόμα, κατόπιν εφαρμογής φύλλων ελιάς, λεμονιάς ή/και άλλων δέντρων.

Η ΧΑΡΑ ΤΟΥ ΚΑΠΝΙΣΤΗ EINAI KONTA, Bάστα Ρόμμελ (που λέγαν κάποτε)

5 πράγματα που ΔΕΝ ξέρετε για μένα

Η κόρη μου η γοργόνα, η An-Lu, μου έστειλε μια πρόσκληση να αναφερθώ σε "5 πράγματα που ΔΕΝ ξέρετε για μένα" και λέω να σχολιάσω εδώ πέρα το φαινόμενο που παρατηρείται τον τελευταίο καιρό με ομαδικές εμφανίσεις bloggers, ομαδικά εκθετήρια, πασαρέλες, προσπάθειες (πετυχημένες ή όχι) από κοινού συγγραφής, κλπ κλπ

Θα προτιμούσα βέβαια, αν έχει κάποιος απορίες για μένα να με ρωτήσει απευθείας ό,τι θέλει και να απαντήσω ό,τι θέλω(!!!) αλλά, μια και άλλος έθεσε τους όρους αυτού του παιχνιδιού και γαργαλίζομαι να το παίξω(!!!) εκθέτω τα 5 δικά μου πραγματάκια:

1. Είμαι καρπός ενός τρομερού Ερωτα, που τάραξε τα νερά της εποχής, κάτι σαν τσουνάμι διαρκείας, μια και κράτησε μια ολόκληρη ζωή -σπάνιο, αλλά πραγματικό.

2. Μόλις σαράντισα (έγινα 40 μερών) στο χωριό, με έφτυσε μέσα στο μωρουδίστικο στοματάκι μου η Γκατζίνα, μια αιωνόβια γριά, για να "πάρω τα χρόνια της" -έτσι ήταν το έθιμο- και η νεαρότατη μάνα μου κατατρόμαξε και με έπλενε με τις ώρες. Ο.. εμβολιασμός μάλλον πέτυχε, κατάφερα να επιζήσω σε πολύ δύσκολες συνθήκες.

3. Πρωτοκάπνισα στα 27 μου, αν και φανατική αντικαπνίστρια, για να ενταχτώ στην ατμόσφαιρα των τότε εργασιακών χώρων που θύμιζαν καπνιστήρια -με το ζόρι διέκρινες το απέναντι γραφείο πίσω από πυκνά σύννεφα καπνού.

4. Αγόρασα πακέτο στα 30 μου, για να ανταποδίδω κάπου κάπου τα κεράσματα. Εκτοτε, καπνίζω από συνήθεια με μικρά διαλλείμματα... κατάπαυσης του πυρός -περίοδοι εγκυμοσύνης και θηλασμού, κλπ.

5. Η σεξουαλική μου ζωή ξεκίνησε με ένα βιασμό -ίσως να έχει λήξει κιόλας με τον ίδιο τρόπο. Ενδιαμέσως, δεν υπήρξα ποτέ θύμα.

Μετά την αποκαλυπτική πεντάδα, δεν προσκαλώ κανένα διαδικτυακό μου φιλαράκι να κάνει το ίδιο, η πυραμίδα θα είχε νόημα αν γινόταν πιο συστηματικά, άλλωστε δεν είμαι περίεργη να μαθαίνω πράγματα για τους άλλους πέρα από αυτά που εκείνοι θέλουν να μου λέν. Επίσης, από ποιο ν' αρχίσω; Μόνο στο ψηφείο Α υπάρχουν πάνω από 5 νοματαίοι... Θα παρεξηγηθώ λέμε...

ΟΠΟΙΟΣ ΘΕΛΕΙ, ΑΣ ΠΑΙΞΕΙ ΛΟΙΠΟΝ

Η πρόσκληση ισχύει για κάθε συν-μπλόγγερ, του οποίου το σύνδεσμο έχω καταχωρήσει στο πλάι -αν βρίσκει ενδιαφέρον το πείραμα.

όχι άλλους τόσο καλούς ανθρώπους παρακαλώ

Περιστοιχίζομαι από πολλούς καλούς ανθρώπους.
Εχω εξαιρετικούς συμπολίτες υπεράνω υποψίας. Εσείς;
Τόσο καλούς που είναι πρόθυμοι:



να με σπάσουν στο ξύλο σε πρώτη ευκαιρία
να με βιάσουν
να διαστρεβλώσουν τα λόγια μου
να με δολοφονήσουν με καλή πρόθεση
να με ληστέψουν
να με ξεγελάσουν ώστε να τους ψηφίσω
να με αχρηστέψουν ως γυναίκα ή/και ως άντρα
να δηλώσουν ότι είμαι ανίκανη/ος και κτήμα τους
να με δυσφημίσουν
να με χρησιμοποιήσουν

Πρέπει να χαίρομαι που υπάρχουν όλα αυτά τα κουμπουροφόρα βίαια πλάσματα με πλαστική ανθρώπινη μορφή, επειδή αυτή την μορφή διαδίδει και επικροτεί -έμμεσα ή άμεσα- η εξουσία, συνηθέστερα αντρικού γένους, και δεν καταλαβαίνω μα την αλήθεια γιατί όλο και περισσότερο κλείνομαι στο καβούκι μου, γιατί όλο και περισσότερο θλίβομαι και η θλίψη αυτή με απομονώνει από τους καλούς και πρόθυμους να με καταστρέψουν -ηθικά και σωματικά- συμπολίτες μου, να απαξιώσουν στην πρώτη ευκαιρία την ύπαρξή μου. Τα δικαστήρια υπάρχουν για να κάνουν τη δουλειά τους πλημμελώς (ή και καθόλου, απλώς να αδιαφορούν και να τεμπελιάζουν), οι Νόμοι για να καταστρατηγούνται, αυτό είναι το μοντελάκι και δυστυχώς δεν μου ταιριάζει να το φορέσω.


-------------
ΣΗΜ.1. Πούλμαν (2 ή 3) φτάσαν από το χωριό του (φερόμενου ως) φονιά του (ζωηρού περί τα ερωτικά και μακαρίτη πλέον) πρόεδρου του ΙΚΑ. Εκείνος (ο φερόμενος, που είναι επίσης ανώτερος διορισμένος κρατικός υπάλληλος) διατείνεται ότι δεν είχε πρόθεση να σκοτώσει (σκοτώνεται άνθρωπος με πέντε μπουνιές; δήλωσε απορών) πρόσφερε αμέσως τις πρώτες βοήθειες και στάθηκε στο πλευρό του θύματος (γρονθοκοπώντας το;) ίσαμε να έρθει η άμεση Δραση. Δεν μας είπε γιατί ΔΕΝ παραδόθηκε. Μας είπε ότι η γυναίκα του διατηρούσε τη σχέση επειδή παρασύρθηκε από τη φιλοδοξία της και συμφωνώ. Γιατί άραγε δεν της έφτανε το να μένει στο πλευρό ενός τόσο καλού και υπεράνω ανθρώπου; Εύχομαι να ζήσουν ευτυχισμένοι στο μέλλον και να τους χαίρονται τα παιδιά τους.

ΣΗΜ.2. Πάντως, καλού κακού, ας ενημερωθεί το ζεύγος ότι -εφόσον, καθώς φαίνεται, δεν υπάρχει διάλογος μεταξύ τους- υπάρχει και διαζύγιο, υπάρχει και Σύμβουλος Γάμων, άφθονα Ψυχιατρεία και Νευρολόγοι, Σύμβουλοι κάθε είδους, στην ανάγκη, ας πάνε στον Αστρολόγο της γειτονιάς τους, αν δεν τους δέχεται ο παπάς λόγω μοιχείας -ακόμα ζει αυτή;

ΣΗΜ.3. Προτείνω να φυλακιστεί -ή και να εκτελεστεί στην ανάγκη- αυτή η ρημάδα η ΚΑΚΙΑ Η ΩΡΑ. ΑΜΑΝ. ΠΟΥ ΝΑ ΦΤΥΣΩ ΕΙΠΑΜΕ..?

το ποστ ανέβηκε επειδή δεν αντέχω το διασυρμό ενός νεκρού και επειδή θέλω να βλέπω στον καθρέφτη μου και να μη με φτύνω

περπατώντας στην έρημο

Ζωγραφίζω με τα ίχνη των βημάτων μου πάνω στην άμμο, χωρίς να καταλαβαίνω τί μορφή δίνω στο σχέδιο -ή μήπως το νιώθω;- μπορεί και να το νιώθω, αλλά για να το δω και να βεβαιωθώ ότι είναι αυτό που νιώθω χρειάζεται να υψωθώ πάνω από την έρημο, μάλλον χρειάζομαι ένα αεροπλάνο, ένα ελικόπτερο, ένα αερόστατο, κάτι πετούμενο τελοσπάντων. Ακούω θόρυβο, ναι, είναι ένα ελικόπτερο απ' όπου σίγουρα θα βλέπει ο πιλότος το σχέδιό μου... Αχ, μακάρι να κατέβαινε να με πάρει να με σηκώσει να δω, έστω για μια στιγμή μονάχα, τι σχεδίαζα τόσο καιρό τώρα... αλλά δεν. Δεν κατεβαίνει, δεν τολμά να κατέβει ίσως επειδή σκέφτεται πώς θα ξανασηκωθεί, μήπως πιάσει κάνας ξαφνικός άνεμος της ερήμου, ένας Λίβας ή ένας Σιμούν, και σπάσει την έλικά του ή μήπως τρυπήσει το ντεπόζιτο με τα καύσιμα ή ακόμα μήπως μπερδευτώ στο δρομολόγιό του και θέλω να με πάρει μαζί, ποιος ξέρει τι να φοβάται ακριβώς...

Εχει δίκιο που δεν κατέβηκε! Μόλις τώρα δα αρχίζει να φυσά δαιμονισμένα, οι αμμόλοφοι αλλάζουν σχήματα και μεγέθη, τα χνάρια μου σβήστηκαν κιόλας και'γώ προσπαθώ να κρύψω το πρόσωπο, τ' αφτιά, τα μάτια -κυρίως τα μάτια- με το υφασμάτινο κομμάτι που χρησιμοποιώ για ρούχο, για σεντόνι, για κατάλυμμα. Ναι, η σκηνή που σκαρώνω κάθε βράδυ για να γείρω μέσα της και να κοιμηθώ λίγες ώρες, εκείνες τις ώρες τις παγωμένες της μαύρης γυαλιστερής νύχτας της ερήμου, γίνεται με αυτό το πανί. Το ίδιο πανί με προστατεύει τη μέρα από το φως του ήλιου που γδέρνει και ξεραίνει το πετσί, με το ίδιο πανί κουκουλώνομαι για ν' αποφεύγω το δάγκωμα του ανέμου, με το άπλωμά του πάνω στην άμμο σβήνω -κάποτε, κάποια- ίχνη και οριοθετώ τα μυστικά μου.

Συνεχίζω να περπατώ πάνω στην άμμο, σαν να γυρεύω θάλασσα να δροσιστώ, σαν να ζητώ μια όαση, αυτό μάλλον θα νομίζει ο παρατηρητής που βλέπει την ταλαιπωρία μου, αν έχει την υπομονή να με παρατηρεί, σαν ένα αδιάκοπο πέρα δώθε χωρίς νόημα -για κείνον. Για μένα, θάλασσες και οάσεις δεν έχουν τη βαρύτητα που άλλοι τους δίνουν, μόνο η έρημος η απέραντη έχει νόημα, η αδιάκοπη κινητικότητα πάνω της έχει νόημα, αυτό είναι το νόημα της ζωής μου, ο λόγος που υπάρχω. Κάπου κάπου εξηγώ -παλιότερα το εξηγούσα σε πρώτη ζήτηση- το γιατί το άσκοπο είναι σημαντικό, το γιατί το τυχαίο το βρίσκω εξαιρετικά ενδιαφέρον, το γιατί ο παιδεμός να σιαχτεί ένα ορισμένο και μελετημένο σχέδιο δεν οδηγεί σίγουρα σε καλύτερα αποτελέσματα.

Τι θα κέρδιζα τάχα αν έμενα σταθερά βιδωμένη σε ένα τόπο; Μερικά πανιά παραπάνω; Μερικούς δούλους να με υπηρετούν; Ενα κοπάδι καμήλες; Ενα καραβάνι τίγκα στα εμπορεύματα; Τίποτε απ' όλ' αυτά δεν με νοιάζει. Το σημαντικό είναι σε περπατώ διαρκώς πάνω στην άμμο και να σχηματίζω ένα σχέδιο με τα χνάρια των βημάτων μου. Το δικό μου σχέδιο. Το τυχαίο σχέδιο, που θα σβηστεί τυχαία από έναν άνεμο περαστικό μια τυχαία στιγμή. Το μόνο που επιθυμώ είναι να βγάλω μια μέρα φτερά, να μπορέσω να δω μια γωνίτσα έστω από το σχέδιό μου. Αχ, πόσο θα ήθελα να πετάω!

κανιβαλιστικές ιστορίες για χεράκια

Εγραφε ο Ιούλιος Βερν στο «Δεκαπενταετή Πλοίαρχο» για μια γυναίκα, εκχριστιανισμένη ανθρωποφάγο, ετοιμοθάνατη από βαθειά γεράματα, που απάντησε στο ερώτημα του παπά, που της έδινε την τελευταία της μετάληψη, για το ποια είναι η τελευταία της επιθυμία: «αχ, πάτερ μου, να είχα και νά 'γλυφα τα νόστιμα κοκκαλάκια από το τρυφερό χεράκι ενός 14χρονου αγοριού!»

Οταν είχα διαβάσει αυτή τη φράση είχα φρικιάσει κι έτρεμα σύγκορμη από τρόμο μπροστά στο άγριο έθιμο της ανθρωποφαγίας, αυτό όμως δεν με αποθάρρυνε καθόλου από την επιθυμία μου να γνωρίσω τη μαύρη ήπειρο με όλα της τα μυστήρια. Λίγο αργότερα ήρθαν οι εξεγέρσεις, ο άδικος θάνατος του Λουμούμπα, τα ντοκυμαντέρ «Σκυλίσια ζωή» -1 και 2- του Τζακομέτι, και η Αφρική έπαψε να με συγκινεί. Μάλλον άλλαξε ο τρόπος που με συγκινούσε. Κατάλαβα ότι εκεί πέρα γινόταν κάτι τι πραγματικά φοβερό σε βάρος των κατοίκων της και ότι ήμουν πολύ λίγη για να το αντιμετωπίσω.

Πολύ αργότερα, όταν συνάντησα το μεγαλύτερο έρωτα της ζωής μου, φανταζόμουν εντυπωσιακές πράξεις ώστε να μπορέσω να ανταποδώσω το πάθος, να δείξω με κάποιο σίγουρο τρόπο το πόσο πολύ τον αγαπούσα, να θυσιάσω κάτι πολύ σημαντικό για μένα. Ετσι, μια φορά που βρισκόμουν σε ένα ξυλουργικό εργαστήριο, φαντάστηκα ότι βάζω το χέρι μου στην πριονοκορδέλα και το κόβω και το παίρνω με το άλλο μου το χέρι και πάω και το μαγειρεύω και του το προσφέρω ψητό. Φρίκη, ε;

Αυτό που με συγκράτησε ήταν η επόμενη σκηνή, μετά την κοπή: Ο καημένος ο μαραγκός με τη ματωμένη πριονοκορδέλα, να τρέχει αλαφιασμένος να τηλεφωνεί στο 100 και στα νοσοκομεία, να έχει καταστραφεί ένα σωρό ξυλεία, να, να, να... Ηταν και λίγο νευρικός ο κυρ Στέλιος και τον λυπήθηκα. Ετσι, σώθηκε το χεράκι μου και αφέθηκε να τρώγεται ωμό, με μικρές γαργαλιστές δαγκωματιές, μαζί με το υπόλοιπο κορμάκι.

Σήμερα σκέφτομαι ότι ίσως, σε αυτή τη φαντασίωση με το κόψιμο του χεριού μου, είχε επιδράσει η διήγηση του αγαπημένου μου συγγραφέα. Δεν ξέρω αν συμβαίνει και σε άλλους, αλλά κάθε φορά που ερωτευόμουν, η ανάγκη για κάποιου είδους κανιβαλισμό ερχόταν αβίαστα στη φαντασία μου.

τι να περιμένει άραγε;

τον άη Βαλεντίνο; Μπα.. αυτός πέρασε χτες

ίσως το άρθρο 16 να έχει μια δόση ερωτισμού -λέμε τώρα...

ΤΟ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ ΤΟΥ ΒΑΛΕΝΤΙΝΟΥ

Σήμερα του Αη Βαλεντίνου, βοήθειά μας, και δεν πρόκανα να σιάξω κόλλυβα να τα πάω στον παπά να τα διαβάσει. Για τους έρωτες τους πεθαμένους, φυσικά. Οι ζωντανοί έρωτες τι χρεία έχουν λιβανισμάτων;
Οι ψεύτικοι ή/και ξεχασμένοι έρωτες χρειάζονται ανταλλαγές μικρών καρακιτσάτων "δώρων" από τα διαπιστευμένα "καταστήματα ΓΙΑ δώρα", δηλαδή για άχρηστα σαχλοπράγματα μιας χρήσης -ή και καμιάς, συνηθέστερα. Από τον "Εκείνον" για την "Εκείνην" και τούμπαλιν και δεν συμμαζεύεται και πάλι θα χορέψουν αντάμα δυο κορμιά που "επειδή το θέλει η μέρα" θα θυμηθούν -θα προσπαθήσουν να θυμηθούν δηλαδή- το γιατί (εξακολουθούν να) βρίσκονται μαζί.

..μήπως γκρινιάζω;.. Μπα. Απλά, παλιά δεν υπήρχε αυτός ο "άγιος". Μάλλον επειδή δεν ήταν αναγκαίος -νομίζω. Δεν περισσεύαν και λεφτά τότε. Σήμερα, μετά από καμιά 35αριά χρόνια που εμφανίστηκε στη χώρα μας, όλο και αυξάνεται η επίδρασή του στα ήθη και στα έθιμα. Και μεις χορεύουμε στο γνωστό ρυθμό, για το καλό της Αγοράς ή, έστω, ενός μικρού μερίδιου της Οικονομίας.

ΑΠΟΝΟΜΗ ΒΡΑΒΕΙΩΝ bigbang

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ (από το news letter της t-short)


Σε πολύ όμορφη και φιλική ατμόσφαιρα έγινε χτες η πρώτη απονομή των βραβείων του http://www.bigbang.gr/main.asp, στην αίθουσα της κινηματογραφικής Λέσχης Ηλιούπολης.
Σκηνοθέτες των ταινιών, φίλοι και μέλη της t-short, οι χορηγοί των βραβείων αλλά και σινεφίλ παρακολούθησαν την προβολή όλων των ταινιών του διαγωνιστικού τμήματος του bigbang.

Απονεμήθηκαν τα παρακάτω βραβεία για τις αντίστοιχες ταινίες:

ΒΡΑΒΕΙΑ ΙΕΚ ΔΟΜΗ

. Ετήσια υποτροφία στην ταινία του Ηλία Δοβλέτη, «DREAMS»
. Εξάμηνη υποτροφία στην ταινία της Σοφίας Ταυρίδου, «BLUE DOGGY STRIKES AGAIN»
. Εξάμηνη υποτροφία στην ταινία των Ελευθερία Βουντίδου και Δήμητρα Ξηράκη για την ταινία «ΑΝΑΓΚΑΣΤΕΚΕΣ ΠΡΟΣΓΕΙΩΣΕΙΣ».
. Εξάμηνη υποτροφία στην ταινία του Κωνσταντίνου Μανταλιά για την ταινία «CAMERAMAN».
. Εξάμηνη υποτροφία στην ταινία του Νίκου Χαραλαμπόπουλου, «IMPRO WALK».

ΒΡΑΒΕΙΟ ΦΑΣΜΑ ΕΠΕ

. Χορηγία μοντάζ στην ταινία του Νίκου Χαραλαμπόπουλου, «IMPRO WALK».

ΒΡΑΒΕΙΟ ΝΤΙΝΟΣ ΚΑΤΣΟΥΡΙΔΗΣ (tonikon)

. Χορηγία τεχνικού εξοπλισμου στην ταινία του Ζαχαρία Μαυροειδή, «PRINCESS' TASTE»
ΒΡΑΒΕΙΑ ΔΙΑΝΟΜΗΣ ROSEBUD
. Διανομή στους κινηματογράφους για την ταινία των Δήμητρα Ξηράκη και Ελένη Τσομπανόγλου «ΑΓΕΛΑΔΙΤΣΑ»
. Διανομή στους κινηματογράφους για την ταινία της Σοφίας Ταυρίδου, «BLUE DOGGY STRIKES AGAIN»
. Διανομή στους κινηματογράφους για την ταινία της Αννας Στυλιανίδου «PETRIFIED»
Είναι σημαντικό να σημειώσουμε πώς το βραβείο διανομής για την ταινία "Αγελαδίτσα" ήδη βγαίνει στους κινηματογράφους με ταινία της Rosebud μέσα στον Μάρτιο. Θα ενημερωθείτε σχετικά με το news letter της t-short.
Ο πρώτος κύκλος έκλεισε αλλά η πορεία συνεχίζεται για την δεύτερη και καλύτερη διοργάνωση έχοντας πίστη στο όραμά μας για την μικρού μήκους ταινία.
Η t-short ευχαριστεί όλους τους συμμετέχοντες, τα μέλη που έχουν γραφτεί στο bigbang και το παρακολουθούν ανελλιπώς, τους χορηγούς των βραβείων.
Επίσης για την πολύτιμη βοήθεια τους το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου και το Ινστιτούτο Οπτικοακουστικών Μέσων.

------------------------
ΣΗΜ. Με συγκινεί να ανακαλύπτω χώρους αφιερωμένους στις προσπάθειες νέων ανθρώπων γιια το σινεμά και το βίντεο και χαίρομαι όταν βραβεύονται αυτές οι προσπάθειες.
Πραγματικά, αξίζει τον κόπο μια -τουλάχιστον- επίσκεψη σε αυτές τις αξιόλογες σελίδες: http://www.bigbang.gr/main.asp και t-short

η σχέση της βίας με την αποβλάκωση

προβληματίζομαι αν όπου επικρατεί περισσότερη βλακεία, τόσο περισσότερη βία υπάρχει, αν είναι πιο βίαιοι οι άνθρωποι με χαμηλότερο δείκτη νοημοσύνης, αν καμία σχέση δεν υπάρχει μεταξύ τους και είναι εξίσου βίαιοι οι θεωρούμενοι έξυπνοι με τους θεωρούμενους βλάκες, για εγκλήματα πανέξυπνα σχεδιασμένα υπάρχουν πολλά παραδείγματα, αν η νοημοσύνη είναι το κλειδί που εξηγεί την ανάπτυξη της βίας ή το συναίσθημα, επειδή ο άνθρωπος με ανεπτυγμένο συναισθηματικό κόσμο σπάνια εγκληματεί και, λέγοντας συναίσθημα, δεν εννοώ την κλάψα και τη γκρίνια και τη μουρμούρα, ούτε όταν λέω εξυπνάδα εννοώ την υψηλή επίδοση στα μαθήματα, αλλά την καλλιέργεια της λογικής, πάλι όμως μπορεί να μη συμβαίνει τίποτε από αυτά και τη βίαιη συμπεριφορά να την καθορίζει ένα ζαβό γονίδιο, όπως και την υψηλή ή τη χαμηλή νοημοσύνη, ακόμα σκέφτηκα πως πιθανότατα να είναι δυνατό να καλλιεργείται και το συναίσθημα όπως καλλιεργείται και ο νους ή μάλλον ότι νους και συναίσθημα βρίσκονται στο ίδιο μέρος -τον εγκέφαλο- αλλά δεν έχουν καλές επικοινωνιακές σχέσεις μεταξύ τους, δηλαδή μπορεί το ένα να πάσχει από παχυσαρκία και το άλλο να είναι ατροφικό και... ουφφφφ πάω για ύπνο πια

Νόμος και Χρόνος

κλικ! πάνω στις εικόνες να μεγαλώσουν

«Εν τη ασκήσει του επαγγέλματος του διπλωματούχου πολιτικού μηχανικού νοείται συνυπάρχουσα και η εξάσκησις του επαγγέλματος του αρχιτέκτονος...» δυο σειρές, οι οποίες μάλιστα υποστηρίχτηκαν (και προτάθηκαν μάλλον) από τη Σύγκλητο του Ε.Μ.Π. το έτος 1930, τότε που υπήρχαν ελάχιστοι αρχιτέκτονες και πολλαπλάσιοι πολιτικοί μηχανικοί, στάθηκε αφορμή να αποκτήσουν η Αθήνα και οι πόλεις της Περιφέρειας τα τρομαχτικά τους πρόσωπα. Εναντίον οποιασδήποτε έννοιας της Αισθητικής και της Τέχνης, ενίοτε ακόμα και της Τεχνικής.


Πόσος χρόνος απαιτείται ώστε ένας Νόμος να δείξει όλη του την ανεπάρκεια; Ολόκληρη την αδυναμία του; Ολο του το Λάθος;

Μελετώντας το Νόμο 4663/1930(ΦΕΚ149Α) «Περί ασκήσεως επαγγέλματος του Πολιτικού Μηχανικού», διαπιστώνω ότι στα πρώτα είκοσι χρόνια δεν είχε και μεγάλη επίπτωση στα οικοδομικά πράγματα της χώρας μας. Πάνω που καβατζάρισε τα 25 -δεκαετία του '50 και της αμαρτωλής αντιπαροχής- άρχισε να δείχνει δειλά δειλά τα δοντάκια του.
Μετά από τα 40 -άτιμη ηλικία!- μπήκε δυναμικά στο παιχίδι και γάμισε τα πρέκια. Μεταφορικά και κυριολεκτικά.

Σήμερα, σε μια ηλικία που ένας αξιοπρεπής οργανισμός αν θελει να διατηρηθεί στη ζωή κάτι πρέπει να αλλάξει -πάνω από τα 50 χρόνια όλο και κάτι αλλάζει- ο Νόμος αυτός δείχνει να επιμένει να τρέφεται από τις σάρκες μας, τις σάρκες των πολιτών που μένουν εγκλωβισμένοι στην εφαρμογή του.

Το ποστ αυτό απλώς διαπιστώνει παρατηρώντας, δεν επιθυμεί να φέρει σε ανταγωνιστική σχέση κανένα επαγγελματία, μόνο να αποδώσει τα του Καίσαρος τω Καίσαρι. Πληκτρολόγησα το επίμαχο και καθοριστικό για το πρόσωπο της χώρας μας τα τελευταία 77 χρόνια Αρθρο 4 και το παραθέτω προς μελέτη, μαζί με τους συνδέσμους όπου μπορεί καθένας να το βρει. Ισως μπορέσουν να καταλάβουν μερικοί πού οφείλεται η κακοδαιμονία -ή έστω, ένα μέρος της- για την ασχήμια που μας περιβάλλει.

Και τί έπραξαν οι αρχιτέκτονες; θα ρωτήσει κάποιος. Οι αρχιτέκτονες τι να πράξουν δηλαδή; Οταν το ίδιο το κράτος με τη Νομοθεσία του είναι εναντίον τους, όταν οι "συνάδελφοι" -όχι όλοι ευτυχώς, υπάρχουν και φωτεινές εξαιρέσεις- χαίρονται να εξαπατούν και να "κάνουν το μάγκα", τι να κάνουν οι αρχιτέκτονες με το φτωχό (κυριολεκτικά) Σύλλογό τους, που δεν είναι καν επαγγελματικός σύλλογος; Σήμερα ιδίως, με τον κατακερματισμό του σε επιμέρους συλλόγους στα διάφορα Διοικητικά Διαμερισματα της χώρας, είναι εντελώς αποδυναμωμένος.

Ενας Σύλλογος μοναδικός, που τόλμησε στη διάρκεια της χούντας να αντιστέκεται και τελικά να διακόψει τις εργασίες του -να βάλει λουκέτο, που λέν.


~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Αρθρο 4

Μόνον οι διπλωματούχοι των Ανωτάτων Τεχνικών Σχολών του Ε.Μ.Π. ή ομοταγών Σχολών της αλλοδαπής δικαιούνται να φέρωσι τον τίτλον του διπλωματούχου μηχανικού. Εν τη ασκήσει του επαγγέλματος του διπλωματούχου πολιτικού μηχανικού νοείται συνυπάρχουσα και η εξάσκησις του επαγγέλματος του αρχιτέκτονος και τοπογράφου, της ασκήσεως του επαγγέλματος του αρχιτέκτονος περιοριζομένης εις καθαρώς αρχιτεκτονικάς και οικοδομικάς εργασίας, του δε τοπογράφου εις καθαρώς τοπογραφικάς εργασίας.
Οι διπλωματούχοι Γενικών Τεχνικών Σχολών της αλλοδαπής ομοταγών ταις Ανωτάταις του Ε.Μ.Π., κατατάσσονται εις ειδικότητας, κατά την κρίσιν της Συγκλήτου.

Αρθρο 5

Επιτρέπεται η ελευθέρα άσκησις του επαγγέλματος του Πολιτκού Μηχανικού ή Αρχιτέκτονος, κατόπιν αδείας του επί της Συγκοινωνίας Υπουργού, εις τους μέχρι τούδε αποπερατώσαντας τας σπουδάς των επιτυχώς εν τω Στρατιωτικώ Σχολείω των Ευελπίδων της επταετούς ή της μέχρι του 1913 πενταετούς φοιτήσεως και υπηρετήσαντας επί τριετίαν τουλάχιστον εις τεχνικάς εργασίας (Διεύθυνσιν Μηχανικού, οχυρώσεως κλπ.) ή ευδοκίμως εργασθέντας μέχρι σήμερον εις σοβαράς τεχνικάς εργασίας προ ή μετά την εκ των τάξεων του στρατού απομάκρυνσίν των επί τω αυτώ χρονικώ διαστήματι.

* «Επίσης επιτρέπεται η ελευθέρα άσκησις του επαγγέλματος του Πολιτικού Μηχανικού κατόπιν αδείας του επί της Συγκοινωνίας Υπουργού και εις τους μέχρι και του έτους 1940 τυχόντας του υπό των εκάστοτε κειμένων διατάξεων προβλεπομένου πτυχίου ευδοκίμου φοιτήσεως εκ του Τμήματος Τεχν, Εκπαιδεύσεως της Σχολής Εφαρμογής Μηχανικού».

---------------------
* Το εντός εισαγωγικών εδάφιον προσετέθη δια του Ν.Δ. 618/1941 (ΦΕΚ 343Α/1941) Το Ν.Δ. 618, ως Νομοθέτημα της κατοχής, εκυρώθη τροποποιηθέν δι αποφάσεως του Υπουργικού Συμβουλίου υ' αριθ. 366/1945 (ΦΕΚ 170Α/1946)

http://portal.tee.gr/portal/page/portal/PROFESSIONAL_ISSUES/NOMOTHESIA_P/FEK149A_N4663_1930_OCR.PDF

---------------------
Περί ασκήσεως επαγγέλματος του Πολιτικού Μηχανικού Ν.4663/1930(ΦΕΚ149Α)

http://www.spmth.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=38&Itemid=17/

απο τη σελίδα του Συλλόγου Πολιτικών Μηχανικών Θεσσαλονίκης (και ΜΠΡΑΒΟ ΤΟΥΣ!)
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~



ΣΗΜ.1. Αυτό το Αρθρο 4, στοίχειωνε για 30 χρόνια την επαγγελματική μου ζωή. Το ανέφερα πολύ συχνά και προσπαθούσα να εξηγήσω τα... ανεξήγητα σε όσους δεν επιθυμούν να καταλάβουν. Σήμερα, ελπίζω κάτι να πάει να αλλάξει, κάτι να προοδέψει, για τούτο πληροφορώ το κοινό των blogs.
ΣΗΜ.2. Γιατί σπούδασα και θέλησα να γίνω αρχιτέκτονας; Επειδή κάτι σχετικό είχε πει ο Αριστοτέλης.

Aka και SPAM στο mySpace!

Μόλις τσίμπησα το πρώτο! Από το χρήστη Caleb. Μα.. απορώ.. Ακόμα δουλεύει το σύστημα με τα αφρικανά; Ιδού, χωρίς καμιά παρέμβαση (ούτε αισθητική):

Feb 1, 2007 9:04 PM
Date Sent: 2/1/2007 11:04:00 AM
Please help
Dear sir, How are you? I hope fine.I am Mr.Caleb Abunga from Sudan.I am contacting you based on trust and confidence irrespective of the fact that we have not meet before and due to political crises in my country which involved the destruction of lives and livehoods in Darfur during the war between the government and rebel leader (John Garang) who was killed in a helicopter clash year 2004 in sourthern Sudan on his way back from Uganda after 21 days on seat as vice president of Sudan.
My late father Maj.Gen Daoussa Abunga was Third-comander(SLMA/A) to the Rebel leader (John Garang).My father was murdered in cold blood a day after late vice president John Garang. Please I need your help on a pitiable situation in which I 'm passing through today.
There is an information I would like you to keep very confidential.There is sum amount of money my late He deposited in a private finance company for safe keeping before his death by the Sudanese Millitary force due to during the regime of Mr.John Garang;He was incharge of mineral and allocation resource of gold using as an opportunity to smuggle gold to the western countries in exchange for money and other valuable assets.
However,the money in question is $14,000.000 Milllion U.S.Dollars.
Presently, what I would want you to do,is to assist me to get the funds withdrawn from the private finance company,have the same transfered to your position with your name and thereafter offer you 15% from the total sum as your rewards for assisting me.I will use the remain balance of the money for an investiment in your country for the future of my our family.If you are intrested My father registered the beneficiary of the fund with my name as his next of kin. Please be rest assured that there is no risk in this transaction during the process for thewithdrawal/transfer but i would like you to keep this transaction to your self to avoid eyes elbows of third party as the funds was deposited as An artist in a safe truck box for security porpose.
Morover,the Sudan government through it's various agents has confisticated all my late father known properties since his death.Go through below website to find more details of what my country have passed through.
http://web.amnesty.org/library/index/engafr540082004
Response on reciept of this mail with your desire of the percentage map out for you for further arrangement on how the funds can be transfered to your position after the proceess has been done.
Regards,
Mr.Caleb Abunga.


-----------------
το έβαλα στο μίξερ και καθένας ας βγάλει το πόρισμά του

η κόντρα των καθηγητάδων καλά κρατεί

Μετά τον έντονο ανταγωνισμό με τους συναδέλφους του, ο καθηγητής της βυζαντινολογίας κ. Παμμαντζουριάδης έπρεπε να σκεφτεί τρόπο εξόντωσης των αντιπάλων του, καθηγητών και λεκτόρων, οι οποίοι κόντευαν να προσεταιριστούν όλο το φοιτητόκοσμο της πόλης. Κλείστηκε το λοιπόν στο ιδιαίτερο γραφείο του, αφού εξόρισε από εκεί γραμματείς και δολοπλόκους φαρισαίους, και προβάρισε μερικές φορές τη νέα του αττραξιόν. Δεδομένου όμως ότι ο χώρος αυτός ήταν πολύ περιορισμένος για τις δυνατότητες του ευρηματικού του κόλπου, βγήκε να κάνει και μια πρόβα στο προαύλιο του Ανωτάτου Εκπαιδευτικού Ιδρύματος. Εντρομοι οι φοιτητές -και κυρίως οι φοιτήτριες- είδαν εκείνο το μεσημεράκι τον κ. καθηγητή να τρέχει από τη μιαν άκρη στην άλλη κρατώντας τα πόδια του με τα χέρια του, τα οποία είχεν αποκόψει εντελώς. Χωρίς χέρια και χωρίς πόδια, ένας ορθογωνικός ανθρώπινος κορμός μπορούσε να τρέχει και μάλιστα ταχύτατα, σβουρίζοντας στο προαύλιο. Αίμα δεν έτρεχε ουδαμού, μικρά ημιδιαφανή πλαστικά σωληνάκια, συνδεδεμένα με ένα πλαστικό σακκούλι ικανού μεγέθους κρεμασμένο από τον τράχηλον του ευφάνταστου καθηγητού, συνέλεγαν το υγρόν. Λίγο πριν ξεχειλίσει ο σάκκος, ο καθηγητής σταμάτησε την τρελλή του πορεία, έφερε το δεξί χέρι προσεκτικά προς τον ώμο και με ένα κλικ αριστερά τούτο βρέθηκε συγκεκολλημένο εκ νέου στην προτέρα του θέση. Το ίδιο έπραξε και με το αριστερό του χέρι, μόνο που τώρα είχε βοηθό το δεξί. Κατόπιν, κόλλησε τα ποδάρια στους γοφούς προσεκτικά μη κάνει λάθος, να είναι τα μεγάλα δάχτυλα προς την εσωτερική πλευρά. Τέλος, ξεκρέμασε το σακκούλι από το λαιμό του, το ανασήκωσε, έφερε στα χείλη ένα από τα πλαστικά ημιδιαφανή σωληνάκια και ρούφηξε λαίμαργα το αίμα του. «Είδατε πώς το πίνω το αίμα μου τσογλάνια;» απευθύνθηκε προς το φοιτητόκοσμο, να έχουν το νου τους μη και ξαναξεστομίσουν ποτέ αυτή την απειλή -"θα σου πιω το αίμα ρε μπαγάσα" δηλαδή. Αφού μπορούσε να το πίνει και μοναχός του.

να σβήσουμε τα φώτα? ναι, θα τα σβήσω!

ΣΤΙΣ 2 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΤΑΙ ΣΤΟ ΠΑΡΙΣΙ Η ΕΚΘΕΣΗ ΤΟΥ Ο.Η.Ε. ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΛΙΜΑΤΙΚΗ ΑΛΛΑΓΗ. ΑΣ ΔΕΙΞΟΥΜΕ ΟΤΙ ΜΑΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ.

ΣΕ ΟΛΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΠΟΛΙΤΕΣ ΘΑ ΚΛΕΙΣΟΥΝ ΤΑ ΦΩΤΑ ΤΟΥ ΣΠΙΤΙΟΥ ΤΟΥΣ ΓΙΑ 5 ΛΕΠΤΑ ΤΗΝ ΠΕΜΠΤΗ 1Η ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2007,
ΩΡΑ ΕΛΛΑΔΑΣ 20:55 -21:00.

ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΜΙΑ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΠΟΥ ΞΕΚΙΝΗΣΕ ΑΠΟ ΤΗ ΓΑΛΛΙΑ, ΑΛΛΑ Η ΙΔΕΑ ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΔΕΔΟΜΕΝΗ ΣΤΗΝ ΙΣΠΑΝΙΑ, ΓΕΡΜΑΝΙΑ, ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ, ΑΓΓΛΙΑ, ΙΤΑΛΙΑ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΣΕΙΡΑ ΜΑΣ.


Η ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΞΕΚΙΝΑΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΑΣ.
ΟΣΟΙ ΜΕΝΕΤΕ ΕΚΤΟΣ ΕΛΛΑΔΑΣ
ΠΡΟΣΑΡΜΟΣΤΕ ΤΟ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΗ ΩΡΑ
(ΠΧ ΠΑΡΙΣΙ 19.55-20.00, ΛΟΝΔΙΝΟ 18.55-19.00)

αναμεταδίδω την είδηση από τα arxediamedia μαζί με το σχόλιό μου:

Εμένα μου αρέσει αυτή η ιδέα του επικοινωνιακού τρικ, δίνει μια αίσθηση ενότητας όσων συμφωνούν σε κάτι.
..καιρός δεν είναι να αρχίσουμε να συμφωνούμε..?..


Α! πότε θα κλείσουμε ταυτόχρονα όλες τις βρύσες..?

:-))

(για τα σκουπίδια προβλέπεται κάτι?)



----------------
συμπληρώνω κάτι στο φτερό: Οσοι περιμένουν να λυθούν πρώτα όόόόόλα τα κοινωνικά προβλήματα και μετά να κουνηθούν λίίίίίγο από την καρεκλίτσα τους, θα περιμένουν για πολύύυύύ ακόμα. δατς ιτ.