Η συνέντευξη που έδωσα στο BloGR του Jim_hellas

Σήμερα θυμήθηκα αυτή τη συνέντευξη, μετά από πρόσκληση να απαντήσω σε μερικές ερωτήσεις δημοσιογράφου, και την ανεβάζω επειδή δεν έχουν αλλάξει πολλά από τότε μέχρι τώρα, ελπίζοντας να βρει στις απαντήσεις μου ό,τι ζητάει. Το μόνο που συνέβη είναι το κλείσιμο του ηλεκτρονικού περιοδικού BloGR.. είμαι και γκαντέμω να πάρει!
..αν και ο Jim-HELLAS με διαβεβαίωσε ότι είχε προγραμματίσει το κλείσιμο. Αλλά, ρε παιδί μου, με τη δική μου παρουσία στο τελευταίο τεύχος; Αυτό με κάνει άνω-κάτω λέμε!:-ΡΡ

Το κείμενο, όπως το έστειλα στο Jim:

1. Μπορείς να μας σκιαγραφήσεις σε αδρές γραμμές το προφίλ σου; (Από που μπλογκάρεις, σε ποια ηλικιακή ομάδα είσαι, από πότε συντηρείς blog κτλ)

Το να σκιαγραφήσω το προφίλ μου, πέρα απ' ό,τι αναφέρεται στο προφίλ που έχω ανεβάσει στο blogger, το βρίσκω -ως blogger- αντιδεοντολογικό! Κατά καιρούς το έχω αλλάξει ή παραλλάξει, παίζοντας με ηλικιακούς αριθμούς, επαγγέλματα, φύλο, κλπ. Αλλοτε θολώνω τα νερά, που λένε, άλλοτε ξεκαθαρίζω καταστάσεις. Η ανωνυμία είναι η κατάκτηση του διαδικτύου και, όταν βρίσκομαι μέσα στο διαδίκτυο, θέλω να παραμένω ένα απλό nick name. Συντηρώ blog από το Νοέμβριο του 2005, αυτό δεν είναι μυστικό!

2. Η πρώτη ερώτηση που μου έρχεται στο μυαλό για τον κάθε blogger είναι η προσωπική του ιστορία για το πως κατέληξε στο blogging. Ποια είναι η δικιά σου ιστορία; Γιατί αποφάσισες να ανοίξεις blog;

Πρώτα πρώτα, δεν κατέληξα στο blogging, αλλά... αναβαθμίστηκα! Μετά από διάφορες περιπέτειες με ιστοσελίδες, φόρουμ, λογοτεχνικές λίστες, και τα σχετικά, βρήκα στο χώρο των blogs ένα τόπο ελεύθερης έκφρασης, που μου ταιριάζει επικοινωνιακά. Δεν είμαι αναγκασμένη να "παίζω" τον αρχηγό έχοντας το φορτίο της διαχείρισης ενός ιστότοπου και να "τ' ακούω" κι από πάνω, επειδή "του έλληνος ο τράχηλος ζυγόν δεν υποφέρει" και ό,τι έχει να κάνει με ρύθμιση και οργάνωση το βλέπει ως εξουσία, εναντίον της οποίας θεωρεί υποχρέωσή του να... αντιδρά!

3. Είσαι η πρώτη γυναίκα από την οποία παίρνουμε συνέντευξη και θα ήθελα την γνώμη σου για το γυναικείο στοιχείο στα blogs. Πολλοί λένε ότι το γυναικείο φύλο υποεκπροσωπείται στα ελληνικά blogs. Ποια είναι η γνώμη σου; Χρειαζόμαστε περισσότερες γυναικείες φωνές στην μπλογκόσφαιρα;

Προβάλλω το γυναικείο μου προφίλ, οπότε, έχεις δίκιο που εκφράζεσαι με σιγουριά για το φύλο μου. Αλήθεια, πώς το κατάλαβες; χαχαχα! Υπάρχουν πολλές γυναικείες φωνές που εκφράζονται με ειλικρίνεια, όπως και πολλές αντρικές που εκφράζονται με τον ίδιο τρόπο. Δεν είμαι καθόλου βέβαιη ότι διαφέρουν οι ανθρώπινες ευαίσθητες φωνές όταν είναι ειλικρινείς -με τον εαυτό τους. Σε αυτό το συμπέρασμα έχω καταλήξει και αυτό μου δίνει πολλή χαρά. Νομίζω πως υπάρχουν αρκετοί ευαίσθητοι άνθρωποι στη μπλογκόσφαιρα και, όσο μεγαλώνει αυτός ο αριθμός, τόσο το καλύτερο. Ευαίσθητοι περί τα διάφορα κοινωνικά ζητήματα, τα ζητήματα της φύσης, της τεχνολογίας, και περί όσων πραγμάτων βελτιώνουν τη ζωή των ανθρώπων, αυτό εννοώ με τη λέξη "ευαισθησία" και όχι τη κλάψα, αν και αυτή χρειάζεται ώρες ώρες. Ανθρωποι είμαστε, τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο.

4. Ποιες οι διαφορές ανάμεσα στην ανδρική και γυναικεία ματιά, έτσι όπως αυτή εμφανίζεται στα blogs;

Νομίζω ότι απάντησα προηγουμένως. Δεν διαφέρουν οι ματιές των ανθρώπων, ιδίως όταν εκφράζουν την αλήθεια τους, την εσωτερική τους αλήθεια, πράγμα που συμβαίνει στα blogs. Αυτή είναι η γνώμη μου και η ανωνυμία συμβάλλει σε αυτό, στην ειλικρινή και ελεύθερη έκφραση δηλαδή.

5. Είσαι γνωστή για τον "στρατό" των blogs σου. Θα μπορούσες να μας πεις δυο λόγια για τα blogs τα οποία έχεις; Πως προέκυψαν και τι εξυπηρετούν τα τόσα πολλά και διαφορετικά blogs;

Να σου πω... Βρέθηκα μπροστά σε ένα δίλλημμα ξεκινώντας. Επειδή έχω ένα σωρό εαυτούς που ζητούν όλοι να εκφραστούν, με διαφορετικούς τρόπους και με διάφορες μορφές τέχνης, σκεφτόμουν να σκαρώσω διάφορα και διαφορετικά blogs, χρησιμοποιώντας σε καθένα και άλλο ψευδώνυμο. Αυτό όμως θα με ανάγκαζε να κάνω διαρκώς login και logout, πράγμα που το βρήκα κουραστικό. Ετσι, αποφάσισα να δημιουργήσω πολλά blogs, ανάλογα με το θέμα που πραγματεύεται το καθένα. Δεν υπήρχε, βλέπεις, τότε ακόμα το wordpress που έχει θεματικές ενότητες. Οταν φάνηκε στο στερέωμα, βαρέθηκα να μετακομίσω την πραμμάτεια μου, που δεν ήταν και μικρή!

6. Πρόσφατα ξεκίνησε μια προσπάθεια δημιουργίας ενός ελληνικού metablogging blog, του gr-metablogging.blogspot.com, στην οποία συμμετέχεις και εσύ. Αν και όπως μας είπες δεν ξεκίνησες εσύ αυτό το blog, ωστόσο μπορείς να μας πεις τι περίπου είναι και σε τι "στοχεύει";

Το http://www.metablogging.gr/ πήγε ήδη σε δικό του χώρο, δεν βρίσκεται πλέον στο blogger. Είναι μια ωραία ιδέα του Χαρτοπόντικα, που την ασπάστηκα αμέσως, όταν πρότεινε τη συμμετοχή μου. «Το Metablogging.gr είναι ένα ομαδικό ιστολόγιο για το ιστολογείν. Φιλοξενεί σκέψεις, απόψεις, ειδήσεις, ιδέες, προτάσεις και συμβουλές με αποκλειστικό θέμα τα ιστολόγια (blogs) και το ιστολογείν (blogging)» όπως γράφει ο Χαρτοπόντικας εδώ: http://metablogging.gr/?page_id=2
Είχαμε συνηθίσει βέβαια να ονομάζουμε έτσι -με τον όρο "metablogging"- τα κουτσομπολίστικα posts και σχόλια. Σε αυτό το χώρο όμως, η έννοια "metablogging" βρήκε την πραγματική της σημασία.

7. Ποιο νομίζεις ότι είναι το μυστικό της επιτυχίας ενός blog για εσένα; Τι το ξεχωριστό πρέπει να έχει ένα blog δηλαδή για να το θεωρήσεις πετυχημένο;

Εμένα δεν με ενδιαφέρει η επιτυχία ενός blog, με το νόημα που δίνουν οι πολλοί στη λέξη αυτή. Αλλωστε, βρίσκω αδύνατο να είναι ένα blog εντελώς ισορροπημένο, να διατηρεί διαρκώς το ίδιο επίπεδο έκφρασης δηλαδή, εκτός αν πρόκειται για ένα θεματικό blog, το οποίο αναφέρεται σε κάτι τι συγκεκριμένο. Σε μένα πάντως, δεν αρέσουν και τόσο τα θεματικά blogs. Είναι χρήσιμα βεβαίως και καταφεύγω εκεί όταν έχω απορίες σχετικές με το θέμα που πραγματεύονται, αλλά δεν είναι... καθαρόαιμα blogs! Χαίρομαι περισσότερο να ανακαλύπτω ψυχούλες, παρά συμβουλές, πώς να το κάνουμε...

8. Γίναμε όλοι μάρτυρες της τεράστιας έκρηξης των ελληνικών blogs τους τελευταίους μήνες. Ποια είναι η άποψή σου γι' αυτό; Όσοι περισσότεροι, τόσο το καλύτερο ή λίγοι και καλοί;

Φυσικά και όσο πιο πολλοί τόσο πιο καλά, ούτε λόγος!!! Χαίρομαι πάρα πολύ γι αυτό, αν και τώρα δεν προλαβαίνω να διαβάζω τόσα blogs όσα διάβαζα παλιότερα. Συνεχίζω πάντως να ανακαλύπτω όλο και κάποια νέα και αυτό είναι τρομερά ενδιαφέρον. Μου αρέσει να ταράζονται διαρκώς τα νερά, να υπάρχει κινητικότητα στο διαδίκτυο.

9. Μιας και είσαι και εσύ από τους παλαιούς blogger και έχεις δει την εξέλιξη της ελληνικής μπλογκόσφαιρας, τι νομίζεις ότι μας επιφυλάσσει το μέλλον;

Ε, δεν είμαι και πολύ παλιά! Ενα χρόνο και κάτι ψιλά βρίσκομαι εδώ πέρα. Το μέλλον το βλέπω πάντοτε με αισιοδοξία, είναι θέμα χαρακτήρα και αυτό δεν αλλάζει. Η μπλογκόσφαιρα δεν παύει να με εκπλήσσει, άλλοτε ευχάριστα και άλλοτε -λίγες φορές, ευτυχώς!- δυσάρεστα. Οι ανθρώπινες αδυναμίες και τα πάθη υποτάσσονται στους άγραφους κανόνες της επικοινωνίας, και αυτό είναι κάτι τι που όλοι επιθυμούν να κερδίσουν: την επικοινωνία, τη συμμετοχή. Ετσι, επειδή κανείς (γνώμη μου, ε) δεν θέλει την απομόνωση, πασχίζει να ισορροπεί ακόμα και με μικρές επικοινωνιακές παρεκκλίσεις. Το ευτύχημα είναι ότι ένα blog μπορεί να διατηρεί τη μοναδικότητα και τη μοναχικότητά(!!) του, παράλληλα με τη διαδικτύωσή του με όλες τις άλλες δικτυακές μονάδες ή κοινότητες. Αυτή νομίζω πως είναι και η δύναμή του: Η μοναδική έκφραση, η έκφραση της μοναδικής γνώμης.

10. Τέλος, έχεις κάποια μελλοντικά σχέδια όσον αφορά τον κόσμο της μπλογκόσφαιρας;

Οσον αφορά τον κόσμο της μπλογκόσφαιρας, δεν έχω σχέδια, δεν μπορώ να κάνω σχέδια, δεν είναι δυνατό (γνώμη μου) να κάνει κάποιος σχέδια. Τα πράγματα ρέουν διαρκώς τόσο γρήγορα, που σχεδόν δεν προλαβαίνω να τα παρακολουθήσω. Απλώς, ακολουθώ το ρεύμα!

__________________________
ΣΗΜ.1. Η συνέντευξη αυτή αναρτήθηκε την άνοιξη του 2007 στο μηνιαίο ηλεκτρονικό περιοδικό BloGR e-magazine, που εξέδιδε ο Jim-HELLAS για δυο χρόνια περίπου (20 τεύχη). Σήμερα, το περιοδικό έχει κλείσει.
ΣΗΜ.2. Το metablogging.gr το λειτουργεί κυρίως ο Χαρτοπόντικας (nikan) και μάλιστα πολύ καλύτερα από όσο θα μπορούσα να ονειρευτώ. Κάπου κάπου προσθέτω μια... ελαφριά πινελιά!
ΣΗΜ.3. Η έκρηξη των ελληνικών μπλογκ τάραξε αρκετά τα νερά με τη διαμαρτυρία προς το κ. Πολύδωρα, έγινε τυφώνας μετά το θέμα με το "φακελλάκι" της αξέχαστης Αμαλίας και, με τη φωτιά στη Πάρνηθα, άστραψε και κόρωσε που λένε... Ολο και περισσότερος κόσμος συρρέει και όλο και πιο πολύ σημαντικό βρίσκουν αυτό τον τρόπο διαδραστικής επικοινωνίας οι χρήστες του διαδικτύου και όλο και περισσότεροι άνθρωποι χρησιμοποιούν το διαδίκτυο.
ΣΗΜ.4. Σημαντική είναι επίσης η διαδραστικότητα -σαν ένα φαινόμενο ώσμωσης- μεταξύ μπλογκ και παραδοσιακών ΜΜΕ, κυρίως εφημερίδων, πράγμα που βρίσκω εξαιρετικά αισιόδοξο.

-->> αν δεν ανοίγει ο σύνδεσμος του Jim-HELLAS, διαλέξτε:
http://freehost.stuff.gr/jim_hellas/