σταθερες ειρηνικες αξιες στην ελληνικη μπλογκοσφαιρα

Παρουσιαζω δυο εκ διαμετρου αντιθετες οψεις-αποψεις εκφρασης εναντιον της βιας, που ανηκουν κατα τη γνωμη μου στο ιδιο νομισμα. Τα blogs οπου εκφραζονται ειναι πολλα, διαλεγω ομως δυο αντιπροσωπευτικα:

Το Μαυρο Γατο, που ξυπνα με νιαουρισματα διαρκειας τον καλο μας εαυτο. Ακουραστος και γενναιος, χτυπα καμπανακια, θυμιζει, γραφει, ψαχνει, κουλουριασμενος ή με τεντωμενη ουρα -αδιαφορο. Βρισκεται εκει -εδω δηλαδη- κοντα μας, πλαι μας, καποτε και απεναντι μας, με το γνωστο τροπο γραφης του: χρωματιστο, με εντονα γραμματα, επιθετικο συχνα οταν δεν πεφτει σε μαυρη θλιψη για οσα συμβαινουν. Ανακαλυψτε τον, αν δεν τον εχετε συναντησει ακομα, κατι που νομιζω οτι μαλλον ειναι αδυνατο! Ενας μαυρος γατος βρισκεται σε ολα τα κεραμιδια...

Ενα απο τα προσφατα ποστ που ανεβασε ειναι και αυτο για την αξεχαστη περηφανη Αμαλια. Με αφορμη την αναφορα στη μνημη της, γραφει για τη βια, αλλα οχι με το συνηθισμενο τροπο. Αποκαλυπτει μια μορφη της Βιας που δεν εχουμε υποπτευθει οι περισσοτεροι. Γραφει και ωθει σε προβληματισμο: Πότε και πόσες φορες ο καθενας μας δεν ασκησε αυτη τη Βια; Πότε και πόσες φορες ο καθενας μας δεν συναντησε αυτη τη Βια;

Διαβαστε ενα μικρο αποσπασμα και, αν θελετε περισσοτερα, ακολουθειστε το συνδεσμο για το ποστ:

http://mavrosgatos.blogspot.com/2007/11/blog-post_30.html

ΕΞΙ ΜΗΝΕΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΤΗΣ ΑΜΑΛΙΑΣ ΚΑΛΥΒΙΝΟΥ - ΚΑΙ ΤΙΠΟΤΑ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΑΛΛΑΞΕΙ

Η ΒΙΑ ξεκινά από την πρώτη επαφή πρόσωπο με πρόσωπο. Ο ασθενής έχει δικαίωμα να θέλει το γιατρό του σοβαρό, ευπρεπή, ευγενικό. Αντίθετα, αντιμετωπίζει συχνά γιατρούς αγενείς, επιθετικούς, αμίλητους, αντιμετωπίζει αδιαφορία, ειρωνίες, προσβολές, ταπεινωτικά σχόλια. Πολλοί γιατροί χρησιμοποιούν χυδαία τη θέση τους για να επιβληθούν, μιλούν με λίγες και απότομες κουβέντες, χρησιμοποιούν άγριο ενικό, κάνουν χοντρά και άτοπα πειράγματα.

Αυτά όμως είναι πταίσματα. Το βασικό συστατικό της λεκτικής βίας είναι η άρνηση παροχής πληροφοριών: Πολλοί γιατροί λες και προσβάλλονται βαθιά αν τυχόν ο ήδη τρομοκρατημένος ασθενής τολμήσει να ζητήσει διευκρινίσεις, εξηγήσεις, πληροφορίες.

Το thas, που, ακουραστος και γενναιος επισης, με τον τροπο γραφης του ειναι ενα αντιπροσωπευτικο δειγμα αγωνιστη ηρεμου και σταθερου. Με σεμνοτητα που δηλωνεται στο συντομο νικνεημ του, επιμενει σε αξιες και ιδανικα, τα οποια εκφραζονται αναμεσα σε απαλες γραμμες, που κρυβουν επιμελως τις αιχμες τους.

Διαβαστε ενα μικρο αποσπασμα απο το προσφατο ποστ με τιτλο «Η στάση της φώκιας» και, αν θελετε περισσοτερα, ακολουθειστε το συνδεσμο για το ποστ:

http://vitamo.blogspot.com/2007/11/blog-post_30.html

Ένα άλλο κόλπο που κάνω με επιτυχία παιδιόθεν είναι να ανασηκώνομαι το πρωΐ στο κρεβάτι παίρνοντας μια θέση στο πλάι σαν να πρόκειται να κατέβω. Αλλά δεν το κάνω, μένω εκεί για ώρα, μετέωρος. Σε στάση φώκιας. Εννοείται πάλι ότι δεν σκέφτομαι, περισσότερο δοκιμάζω τη γεύση της ζωής. Θέτω διάφορα ρητορικά ερωτήματα στον εαυτό μου, λοιπόν πώς πάνε τα πράγματα; τα οποία και πάλι δεν απαντώ, διότι δεν υπάρχουν απαντήσεις αλλά γεύσεις- μόλις το είπαμε αυτό.

Δηλωνω το θαυμασμο μου για ολους οσοι εκφραζονται ειρηνικα, ολους οσοι πολεμουν εναντιον της Βιας. Ειναι οι στυλοβατες του υπο κατασκευη οικοδομηματος του μελλοντος μας.