αφιερωμενο στην καταπολεμηση του AIDS

Με τιτλο «Αντιποίηση Ιατρικού Λειτουργήματος» ειχα ανεβασει πριν ενα χρονο και κατι (2 Ιουν. 2006) ενα θεμα σχετικα με την παραπληροφορηση περι της διαδοσης της ασθενειας του AIDS. Αναφερομουν στο βιβλιο, το οποιο, κατα τη γνωμη μου, θα επρεπε να κινησει το ενδιαφερον -τουλαχιστον- του αρμοδιου Εισαγγελεα, επειδη προτρεπει με το περιεχομενο του σε απαραδεκτη συμπεριφορα εναντι της "μαστιγας του αιωνα", της ασθενειας του AIDS δηλαδη. Το οτι η ασθενεια αυτη εξαπλωνεται με ταχεις ρυθμους στη χωρα μας, δεν εχει προβληματισει κανεναν ως τα σημερα; Δεν αναρωτιεται κανεις ποσο συμβαλλουν σε αυτη την εξαπλωση τα διαφορα "σχετικα" βιβλιαρακια, που αποπροσανατολιζουν με τη δικαιολογια της δηθεν "αποδαιμονοποιησης"; Οι γιατροι πως αντιμετωπιζουν παρομοια φαινομενα; Τα περιφημα Ταμεια δεν εχουν λογο; Κανεις δεν ξερει τιποτα; Ολοι σφυριζουν αδιαφορα για θεματα που οδηγουν ανθρωπους σε πραγματικη καταστροφη και σκιζουν τα ιματια τους π.χ. για το βιβλιο της Ιστοριας;

Κατα τη γνωμη μου, με το βιβλιο αυτο θα επρεπε τουλαχιστον να ασχοληθει ο αληθινος γιατρος και ο αληθινος δικαστης, να ενημερωσουν και να προστατεψουν τον πολιτη. Δυστυχως ομως, ο πολιτης θυσιαζεται στο ονομα της δηθεν "ελευθεριας της εκφρασης". Αυτο ομως ειναι ελευθερη εκφραση; Δεν ειναι μιας μορφης εγκλημα; Εχουμε το "δικαιωμα" να καταστρεφουμε (κυριολεκτικα) το σωμα και το μυαλο των συνανθρωπων μας; Αν ειναι ετσι, τοτε... ΖΗΤΩ ο κ. Πλευρης! ΖΗΤΩ η κ. Μαρια!

Απο τοτε, καμια προοδος. Ολα παραμενουν οπως περιγραφονται στο περσινο ποστ:

Αντιποίηση Ιατρικού Λειτουργήματος
(ή: πόσο ένα βιβλίο ανήκει στο συγγραφέα και πόσο στον εκδότη;)

Το ότι το βιβλίο της Μαρίας εκδίδεται απο γνωστότατο Οίκο δεν προβλημάτισε κανέναν ως τώρα; Δεν είναι ένα περιθωριακό βιβλιαράκι, εμμέσως (πλην σαφώς) υποστηρίζει το περιεχόμενο ο εκδότης με το κύρος του.

Παρακολουθώ με ενδιαφέρον τη φωτιά που άναψε σε πολλά πληκτρολόγια η θέση της Μαρίας που παρουσιάστηκε στο μπλογκ του αρκούδου και συνεχίστηκε στο χώρο του βάτραχου, περί του ότι δεν μεταδίδεται ο ιός του AΙDS από γυναίκα σε άνδρα. Το ενδιαφέρον μου είναι καθαρά εγκυκλοπαιδικό, μια και θέλω να είμαι ενήμερη στα του πλανήτη μας.
Η γνώμη μου είναι ξεκάθαρη και καμιά Μαρία, πάσχουσα ή όχι απο την ασθένεια αυτή ή από άλλη, δε θα μου την αλλάξει. Κανένας ασθενής, από οποιαδήποτε ασθένεια και αν πάσχει, δεν έχει δικαίωμα να αντιποιείται το επάγγελμα-λειτούργημα του γιατρού, του επιστήμονα, του ειδικού. Ο κάθε ασθενής εξαντλεί τη συμμετοχική του παρέμβαση στα επιστημονικά δρώμενα προσφέροντας βοήθεια με την παρακολούθηση και καταγραφή των συμπτωμάτων της ασθένειάς του. Πέρα από αυτό, κάθε άλλη παρέμβαση θεωρώ ότι είναι εκ του πονηρού.

Η αφελής (???) ερώτησή της «Ξέρετε κανέναν άνδρα που να έχει κολλήσει AΙDS από γυναίκα;» μόνο αφελής δεν είναι. Τι να απαντήσει κάποιος που δε γνωρίζει κανέναν, ούτε άνδρα ούτε γυναίκα, να πάσχει από AΙDS; Η ερώτηση είναι ρητορική και έχει σκοπό να αποπροσανατολίσει από τη σοβαρότητα του θέματος. Είναι σα να ρωτά «Ξέρετε κανένα άσπρο κοράκι;» που μοιάζει με τις ερωταπαντήσεις τύπου Λιακόπουλου, όπου ξεπερνάται η αμηχανία με τον εξυπνακισμό.

Η ερώτηση αυτή, μου αρκεί για να σχηματίσω γνώμη περί του βιβλίου, βασισμένη στη σοφή ρήση «από το νύχι καταλαβαίνει κανείς το λιοντάρι». Δεν είναι ανάγκη να το δει ολόκληρο. Δεν θα ψωνίσω το βιβλίο και προτρέπω να μη το αγοράσει κανείς. Καλύτερα να αγοράσει κάθε ενδιαφερόμενος ένα σχετικό σύγγραμμα περί AΙDS ή να δώσει τα χρήματά του σε κάποιον από τους ξενώνες όπου φιλοξενούνται άνθρωποι πάσχοντες απο την ασθένεια αυτή.

Το πρόβλημα δεν είναι να απενοχοποιηθούν οι γυναίκες και να ενοχοποιηθούν οι άνδρες, μια κοινωνική ομάδα, κ.ο.κ. Το πρόβλημα είναι το ότι βγαίνει μια γυναικεία φιγούρα πάσχουσα από AΙDS (αλλά θα μπορούσε κάλλιστα να πάσχει από οποιαδήποτε ασθένεια) και αναπτύσσει μια επιστημονικοφανή θεωρία περί του τρόπου διάδοσης της ασθένειάς της. Εάν περιοριζόταν στην καταγραφή συμπτωμάτων, θα το έβρισκα λογικό και εξίσου ενδιαφέρον, όπως επίσης και αν η Μαρία ήταν ειδικευμένη επιστήμων σε αυτό τον τομέα. Το ότι απλώνεται σε ξένα χωράφια, είναι -τουλάχιστον- επικίνδυνο.

Επανερχόμενη στην θέση του εκδότη, πιστεύω πως είναι συμμέτοχος της παραπλάνησης των αναγνωστών βάζοντας σε κίνδυνο την υγεία τους και, ως εκ τούτου, τη Δημόσια Υγεία.

Ο αρμόδιος Υπουργός, τι θέση παίρνει πάνω σε αυτό το ζήτημα; Το βρίσκει ανώδυνο;

__________________________
ΣΗΜΕΙΩΣΗ 1:
Δεν αναφέρομαι στους Ιατρικούς Συλλόγους, επειδή η Μαρία δεν κάνει αντιποίηση επαγγέλματος, δεν προσποιείται τη γιατρό, δε ζητά πελατεία σε ψεύτικο ιατρείο, δεν τρώει την πελατεία κανενός επιστήμονα γιατρού, ούτε προτίθεται να γιατρέψει κανένα πάσχοντα. Η Μαρία, έχοντας θέσει το ρητορικό της ερώτημα, έχει η ίδια πεισθεί από τη δική της "αφέλεια" και (το βρίσκω πιθανό) εξυπηρετεί συμφέροντα, τα οποία δεν είναι ακόμα εμφανή.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ 2:
Δεν θα το έβρισκα επικίνδυνο αν προβαλλόταν ως μυθιστόρημα και όχι ως ένα βιβλίο επηρρεασμού της κοινής γνώμης, γιατί -μετά το ερώτημά της- προτρέπει τους αναγνώστες: «Μπορείτε να βοηθήσετε να λυθεί αυτός ο μύθος.»

-->> σχετικοι συνδεσμοι:
http://arkoudos.com/blog/?p=876
http://blog.dontkissthefrog.net/2006/06/01/hiv-denial/
http://rodiat2.blogspot.com/2006/06/blog-post_02.html
http://blog.teleologikos.eu/?p=355