αρέσουν τα χρώματα στα μωρά, αλλά όχι κι έτσι!

Η πονεμένη ιστορία της ΧΡΩΠΕΙ

Μια φορά κι έναν καιρό, κάπου στην οδό Πειραιώς, ήταν ένα εργοστάσιο χρωμάτων της εταιρείας ΧΡΩΠΕΙ. Εβγαζε καλές μπογιές, δούλευε πολύς κόσμος εκεί πέρα, αλλά ήρθε κάποια μέρα που η επιχείρηση φαλίρησε, έβαλε λουκέτο, έκλεισε δηλαδή, και οι εγκαταστάσεις της περιήλθαν στην κυριότητα της Εθνικής Τράπεζας.

Κατόπιν, μετά από πλειστηριασμό, αγόρασε το 1999 ο όμιλος Χαραγκιώνη για 9 δις δραχμές το χώρο, αν και ήταν χαρακτηρισμένος ήδη από το 1988 ως χώρος πρασίνου από το Ρυθμιστικό Σχέδιο Αθήνας (1512/1988) και το Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο Πειραιά (79Δ/1988).

Μετά, έγιναν πολλά και διάφορα, σχέδια, υποσχέσεις, ιστορίες για αγρίους που λένε και που θα διαβάσετε σήμερα με κάθε λεπτομέρεια στηνΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ, σε άρθρο της Γεωργίας Λινάρδου με φωτογραφίες του Πάτροκλου Στελλάκη.

Το ζουμί είναι ότι το Μάρτη που πέρασε υπογράφτηκε μνημόνιο συνεργασίας της ΙΑΣΩ Α.Ε με τον Ομιλο Χαραγκιώνη. Το κόστος ανέγερσης υπολογίζεται στα 66 εκατ. ευρώ και το ποσό θα αρχίσει να καταβάλλεται όταν ξεκινήσει η κατασκευή μαιευτηρίου, αφού βεβαίως δόθηκε το πράσινο φως (η καταλληλότητα του γηπέδου) από το ΥΠΕΧΩΔΕ και το Δήμο του Πειραιά.

________________________
ΣΗΜ.1. η δική μου απορία είναι: ΠΩΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΑΓΟΡΑΣΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΕΝΑ ΧΩΡΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΕΝΟ ΩΣ ΠΡΑΣΙΝΟ..? Τι μεσολάβησε στα 11 χρόνια μεταξύ 1988-1999..?

ΣΗΜ.2. Βάλτε βρε παιδιά κάτι να πάμε να αγοράσουμε το Πεδίο του Αρεως μη μας το φάνε κι αυτό!
ΣΗΜ.3. UPDATE! το σχόλιο του Alberich:

Σύμφωνα με πρόσφατο σχετικά νόμο (ή απόφαση του Σ.τ.Ε. δεν θυμάμαι) οι δεσμεύσεις χώρων από τα σχέδιο πόλης δεν ισχύουν επ' άπειρο. Κάποια στιγμή, αν δεν έχει προχωρήσει η απαλλοτρίωση, επέρχεται αποχαρακτηρισμός. Εχουν αποχαρακτηριστεί τα τελευταία χρόνια πανελλαδικά, αρκετοί χώροι που ήταν δεσμευμένοι από τα σχέδια πόλης για χρήσεις κοινής ωφέλειας εξ αιτίας της οικονομικής αδυναμίας -ή ολιγωρίας ή και σκοπιμότητας- των δήμων να προχωρήσουν σε απαλλοτριώσεις.
Στο προκείμενο το σωστό ερώτημα είναι "ποιος θα ρισκάριζε να αγοράσει από ημι-δημόσιο φορέα (ΕΤΕ) χαρακτηρισμένο χώρο, αν δεν είχε εγγυήσεις από τον άλλο δημόσιο φορέα (εμπλεκόμενοι δήμοι) ότι δεν θα προχωρήσει η απαλλοτρίωση και κάποια στιγμή ο χώρος θα αποχαρακτηριστεί"