το πάγωμα της εικόνας

Ολα είναι χύμα εδώ μέσα, αντιπροσωπευτικά του χάους.
Ολα ανακατεύονται με χάρη κι ένα μάτι
-στο βάθος βάθος της γαβάθως!- κοιτάζει λαίμαργα.
Τι κοιτάζει; Ισως τον ήλιο, ίσως το σκοτάδι που το καταπίνει,
ποιος ξέρει; Ανάλογα με τη στιγμή και την όρεξη.
Μπορεί να βλέπει εμένα που γράφω, μπορεί να βλέπει και τον αναγνώστη.
Εμένα, δεν με νοιάζει αν το μάτι με κοιτάζει. Εσάς;
Posted by
Rodia
at
7/14/2007 03:25:00 μ.μ.
1 σχόλιο:
Με κόλλησες τώρα... πολύ καλο.
Δημοσίευση σχολίου