η σχέση της βίας με την αποβλάκωση
προβληματίζομαι αν όπου επικρατεί περισσότερη βλακεία, τόσο περισσότερη βία υπάρχει, αν είναι πιο βίαιοι οι άνθρωποι με χαμηλότερο δείκτη νοημοσύνης, αν καμία σχέση δεν υπάρχει μεταξύ τους και είναι εξίσου βίαιοι οι θεωρούμενοι έξυπνοι με τους θεωρούμενους βλάκες, για εγκλήματα πανέξυπνα σχεδιασμένα υπάρχουν πολλά παραδείγματα, αν η νοημοσύνη είναι το κλειδί που εξηγεί την ανάπτυξη της βίας ή το συναίσθημα, επειδή ο άνθρωπος με ανεπτυγμένο συναισθηματικό κόσμο σπάνια εγκληματεί και, λέγοντας συναίσθημα, δεν εννοώ την κλάψα και τη γκρίνια και τη μουρμούρα, ούτε όταν λέω εξυπνάδα εννοώ την υψηλή επίδοση στα μαθήματα, αλλά την καλλιέργεια της λογικής, πάλι όμως μπορεί να μη συμβαίνει τίποτε από αυτά και τη βίαιη συμπεριφορά να την καθορίζει ένα ζαβό γονίδιο, όπως και την υψηλή ή τη χαμηλή νοημοσύνη, ακόμα σκέφτηκα πως πιθανότατα να είναι δυνατό να καλλιεργείται και το συναίσθημα όπως καλλιεργείται και ο νους ή μάλλον ότι νους και συναίσθημα βρίσκονται στο ίδιο μέρος -τον εγκέφαλο- αλλά δεν έχουν καλές επικοινωνιακές σχέσεις μεταξύ τους, δηλαδή μπορεί το ένα να πάσχει από παχυσαρκία και το άλλο να είναι ατροφικό και... ουφφφφ πάω για ύπνο πια
This is a FunEL
buzz
digme.gr
8 σχόλια:
H βία (σωματική και λεκτική) δε νομίζω ότι έχει να κάνει με το δείκτη νοημοσύνης. Μια περίπτωση που μου έρχεται στο μυαλό είναι μόνο η αντίδραση (άμυνα) του βλάκα για κάτι που δεν μπορεί να κατανοήσει.
Θεωρώ τον εαυτό μου αρκετά ήρεμο άνθρωπο. Τελευταία όμως εξοργίζομαι αρκετά συχνά και πιο συχνά εξεγείρομαι για πράγματα που άλλες φορές θα τα προσπερνούσα. Νομίζω ότι πάσχουμε από έλλειψη υπομονής. Τα θέλουμε όλα και τα θέλουμε τώρα. Οταν βλέπουμε το συνάνθρωπό μας (που μπορεί νάναι ο σύντροφός, το παιδί, ο γείτονας, ο δημόσιος υπάλληλος) να αρχίζει να εκπέμπει τα πρώτα κύματα άγχους, αγένειας, τρομάρας, επίθεσης κλπ.(συνήθως για προσωπικούς του λόγους), συνήθως δεν μπαίνουμε στον κόπο να τον πλησιάσουμε με εξυπνάδα, συμπάθεια και εντέλει αγάπη. Γρήγορα φορτώνουμε και επιδεικνύουμε "μηδενική ανοχή". Εγώ αποφάσισα να το παλέψω. Και ουφ μπερδεύτηκα και πάω να δουλέψω.
Δεν ξέρω Ροδιά μου, δεν είμαι ειδικός αλλά πιστεύω κι εγώ ότι δεν υπάρχει άμεση συσχέτιση.
Ασφαλώς η βλακεία δίνει ...περισσότερες ευκαιρίες για την εμφάνιση αδικαιολόγητης (ή ανορθολογικής) βίας... Τούτο είναι ίσως αδιαμφισβήτητο.
Ωστόσο, μένει πάντοτε το εξής κρίσιμο ζήτημα: εκείνο της αιτιολογημένης ή αμυντικής βίας.
Ο αναίτια επιτιθέμενος (και μια επίθεση πρέπει να έχει πολύ...παρά πολύ σοβαρούς λόγους για να θεωρηθεί κατά τι αιτιολογημένη...) έχει πάντοτε άδικο εξ ορισμού.
Ο αμυνόμενος όσο σκληρά και αν απαντήσει, έχει πάντοτε δίκιο εξ ορισμού...
~~adaeus, παρατηρώντας τον εαυτό και το περιβάλλον μας βγάζουμε τα πρώτα τεκμηριωμένα συμπεράσματα, έχεις δίκιο. Η έλλειψη υπομονής είναι ένας παράγοντας που οδηγεί στην έκφραση περιστασιακής βίας μικρής διάρκειας, αυτό που λέμε.. "στιγμιαίο"! Αυτή η μορφή βίας που περιγράφεις, ίσως είναι η πιο "ανεκτή" κατά κάποιο τρόπο.. μια σφαλιάρα μπορεί να αποδειχτεί και... ωφέλιμη(!!) αν δοθεί κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες.
Με τη βία την οργανωμένη, τη βία της εξουσίας, τι γίνεται; Με τις δικτατορίες, τους πολέμους, κλπ κλπ
~~ the_return, βάζεις μια νέα παράμετρο.. την "ορθολογική βία". Αυτή νομίζω ότι είναι η σημαντική.
Προοδέψαμε ως άνθρωποι, μορφωθήκαμε, ανεβήκαμε κοινωνικά, κλπ, η βία όμως που μπορούμε -εν δυνάμει- να εκφράσουμε ακολουθεί την εξελικτική μας πορεία. Οι πόλεμοι και τα ολοκληρωτικά καθεστώτα, οι "κατασταλτικές δυνάμεις" των πολιτισμένων κρατών, έχουν ανάγει τη βία σε απαραίτητο χρηστικό αγαθό.
Τελικά, νομίζω ότι ούτε τα γονίδια φταίνε τόσο, ούτε το περιβάλλον. Μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης έχει η ελλιπής (ή μονομερής) ανάπτυξη του εγκεφάλου μας. Αυτό το μικρό ερπετώδες κομματάκι που αρνείται -ακόμα- να παραδοθεί στην εξέλιξη. Το ίδιο κομματάκι που παραμερίστηκε ώστε να αναπτυχτεί ο ορθολογισμός, αντί να το δεχτούμε να αναπτύσσεται παράλληλα με αυτόν.
Καλό υπόλοιπο Κυριακής:-)
Α! παρουσιάζεται το οξύμωρο να είναι οι "έξυπνοι" που οργανώνουν τις μορφές βίας και οι "βλάκες" που τις εφαρμόζουν. Οπότε..?
Η βία της εξουσίας οικονομικής, κοινωνικής ή πολιτικής θα μας βρίσκει πάντα αντιμέτωπους. Εκεί ξέρεις με τι έχεις να κάνεις, εν μέρει πολεμάς αν και συνήθως είσαι αδύναμος απέναντί της. Αυτής της μορφής τη βία μπορείς να την απαξιώσεις με την αντίθεσή σου, με τη σκέψη σου, με τη μη συμμετοχή, με τη μικρή? φωνή σου, με τη μαζική (ενίοτε) αντίδραση.Την καθημερινή απλή βία γιατί πρέπει να τη βιώνουμε? και να μην μπορούμε να την αντιμετωπίσουμε τις περισσότερες φορές?
Εχουμε και λέμε λοιπόν:
ΕΙΔΗ ΒΙΑΣ (που αναφέρθηκαν προηγουμένως)
σωματική
λεκτική
ορθολογική
ανορθολογική
δικαιολογημένη
αδικαιολόγητη
αμυντική
οικονομική
κοινωνική
πολιτική
καθημερινή
απλή
περιστασιακή
οργανωμένη
Νομίζω ότι ξεκινά μια πολύ σημαντική συζήτηση και θα αργήσω να αποσύρω αυτό το ποστ. Μπορούμε να αναλύσουμε ένα ένα είδος;
Η γνώμη μου είναι ότι ΜΙΑ ειναι η βία, αυτή που ξεκινά από τον ανθρώπινο εγκέφαλο. Ο τρόπος με τον οποίο εκφράζεται διαφέρει. Η αντίφαση που υπάρχει μεταξύ διαφορετικών συμπεριφορών, μια απο τις οποίες ειναι η βίαιη, μπερδεύει.
Η ωμή άσκηση βίας σχετίζεται άμεσα με δείκτες όπως η νοημοσύνη. Ομως όχι μόνο με αυτή. Άλλωστε τα αίτια που οδηγούν στην βία είναι τόσα πολλά και διαφορετικά οπότε δεν μπορούμε να βάλουμε ταμπέλες. Επίσης σημαντικό ρόλο παίζει η συναισθηματική νοημοσύνη.
Τεράστιο το θέμα που άγγιξες. Ούτε διδακτορικό δεν θα το κάλυπτε....
Σε κάθε περίπτωση όμως σημαντικό έιναι να σκεφθούμε ότο οδηγούμαστε στην βία όταν δεν έχουμε άλλο τρόπο αντίδρασης, ή όταν ΔΕΝ ΠΙΣΤΕΥΟΥΜΕ ότι έχουμε άλλο τρόπο αντίδρασης. Ετσι σημαντικό ρόλο εκτός από τους αντικειμενικούς δείκτες υπάρχει και συσχέτιση με τους δείκτες αυτοαντίληψης...
Χμμ.. η βία ως αντίδραση... Ναι, αλλά για να υπάρξει αυτή η βία, προαπαιτείται η ύπαρξη μιας "άλλης" βίας, η οποία προκάλεσε αυτή την αντίδραση... έτσι δεν είναι; Οταν είμαστε βέβαιοι ότι δεν γίνεται διαφορετικά από το να ΑΝΤΙΔΡΑΣΟΥΜΕ ΒΙΑΙΑ δηλαδή...
Να αρχίσουμε να παραθέτουμε παραδείγματα ώστε να γίνουμε σαφέστεροι;
..και.. ποιος ξέρει, μπορεί κάπου να χρησιμέψουν τα συμπεράσματα -αν προκύψουν.
Νομίζω πως ο βλαξ είναι ικανός για πράξεις τυφλής, ακραίας ίσως αλλά σύντομη βίας την οποία και ενίοτε εκλογικεύει.
π.χ. εγκλήματα "τιμής", "φιλότιμου", "να ξεπλύνω την ντροπή" ή πράξεις βίας που "κουκουλώνονται" όπως η ενδοοικογενειακή βία.
Δυστυχώς ο μορφωμένος, οξύνους κτλ κτλ άνθρωπος είναι ικανός για πράξεις ωμής ,προμελετημένης και συνεχόμενης βίας.
Βία σαν αυτή που παράγεται στον πόλεμο (οι αποφασίζοντες σπανίως είναι ζώα), πράξεις σαν αυτές που κάνουν οι serial killers, ο Μενγκελε και άλλοι τόσοι.
Μεγαλύτεροι φορείς βίας παραμένουν όμως φορείς και όχι πρόσωπα, εκεί που η ευθύνη είναι συλλογική: κράτη, οργανώσεις και εταιρείες
Ελπίζω να μην βγήκα πολύ εκτός θέματος!
love & kisses
zaphod
Δημοσίευση σχολίου